Από καρδιάς...

Κοινωνική Υπηρεσία Δήμου Ελληνικού - Αργυρούπολης.

Ένας από τους στόχους μας ως Συντακτική Ομάδα του blog ήταν να ανοιχτούμε και στον κοινωνικό μας περίγυρο, να έχουμε τα μάτια ανοιχτά όχι μόνο στη διασκεδαστική επικαιρότητα αλλά και στα προβλήματα της κοινωνίας μας. Τι καλύτερο άραγε στις μέρες της Οικονομικής Κρίσης που όλοι ζούμε, από το να διερευνήσουμε ποιοι χώροι στη γειτονιά του σχολείου μας έχουν τις πόρτες ανοιχτές και τα χέρια απλωμένα για βοήθεια προς τους συμπολίτες μας που δοκιμάζονται οικονομικά, ηθικά, σωματικά.

Με πολλή χαρά, λοιπόν, είδαμε ότι, υπό την αιγίδα του Δήμου Ελληνικού-Αργυρούπολης, η Κοινωνική Υπηρεσία Αλληλεγγύης είναι ένας θεσμός που λειτουργεί σε πολλούς τομείς για την ενίσχυση των δημοτών: στη διατροφή με τη συγκέντρωση και τη διανομή τροφίμων, στην υγεία, στην ψυχική υγεία, στην ψυχολογική στήριξη οικογενειών.
Πέρα από την ικανοποίηση που είχαμε γιατί επισκεφθήκαμε ένα φιλόξενο χώρο του Δήμου μας και γιατί νιώσαμε ότι η φροντίδα για όσους έχουν ανάγκη υπάρχει, εισπράξαμε και ένα αισιόδοξο μήνυμα: πως, στα πλαίσια ενός θεσμοθετημένου φορέα εξουσίας, δεν είναι μόνο η εξουσία που ασκείται αλλά και η πρόνοια για τον πολίτη. Δεν είναι αυτό ένα μεγάλο ηθικό στήριγμα, να ξέρει κανείς ότι δεν έχουν καταρρεύσει όλα αλλά ότι κάτι ακόμα λειτουργεί και υπηρετεί τον πολίτη; Νομίζουμε πως ναι!



Μερικές φωτογραφίες ενώ περιμέναμε να μπούμε στο χώρο:

  
Η πρώτη μας επαφή με το χώρο στον οποίο στεγάζεται η κοινωνική υπηρεσία:

Συνέντευξη με τις υπαλλήλους της Κοινωνικής υπηρεσίας:

Φεύγοντας απ' την Κοινωνική Υπηρέσια του Δήμου Ελληνικού-Αργυρούπολης νιώθαμε πιο ανάλαφροι..Πιο αισιόδοξοι. Ήταν υπέροχο να βλέπεις ανθρώπους να προσπαθούν και να παλέυουν για τον συνάνθρωπο! Το συναίσθημα της αλληλεγγύης μας κατέκλυσε, όλοι μετά από αυτό αρχίσαμε να σκεφτόμαστε πώς θα μπορούσαμε κι εμείς να βοηθήσουμε... Το να προσφέρουμε τρόφιμα και ρούχα σε μια κοινωνική υπηρέσια ήταν μεν μια πράξη αλλά πως θα μπορούσαμε να αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι; Μετά από πολλές ώρες σκέψεις κατάλαβα πως στην ουσία αυτά τα άτομα ήταν κάτι παραπάνω από απλοί εργαζόμενοι. Ήταν τα νέα μου πρότυπα! Άνθρωποι που βοηθάν με πράξεις τους γύρω τους, που δεν μένουν στα λόγια. Σ' αυτούς θέλω να μοιάσω!

 

Για το άρθρο αυτό συνεργάστηκαν οι: Γιάννα Παπανδρέου, Γιώργος Παπαδόπουλος, Φίλιππος Παύλου, Αφροδίτη Χρονοπούλου, Εύα Τζανακάκη