Βγάζω γλώσσα

Της Μαρίας Χαντζαρίδου και  Μαριάννας Παναγιωταρά "Αγώνες Πείνας" είναι ο τίτλος της αμερικάνικης ταινίας επιστημονικής φαντασίας-περιπέτειας παράγωγης 2012. Είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Σούζαν Κόλινς και αποτελεί την πρώτη ταινία των σειρών "Αγώνες Πείνας" καθως και φέτος στις 22 του μήνα βγαίνει στις μεγάλες οθόνες και το 2ο μέρος. Η ιστορία λαμβάνει χώρα σε ένα δυστοπικό μέλλον, στην Πανεμ, όπου 12 αγόρια και 12 κορίτσια ηλικίας 12-18 ετών πρέπει να συμμετέχουν στους Αγώνες Πείνας, ένα τηλεοπτικό ετήσιο γεγονός στο οποίο οι συμμετέχοντας είναι αναγκασμένοι να αγωνιστούν μέχρι θανάτου μέχρι να υπάρξει ένας εναπομείνας νικητής. Η πρωταγωνίστρια Κάντις Εβερντιν προσφέρεται θέλοντας να αγωνιστεί στη θέση της μικρότερης αδερφής της. Μαζί με τον Πιτα Μελαρκ, η Κάντις ταξιδεύει στην Κάπιτολ για να προετοιμαστεί για τους "Αγώνες Πείνας" κάτω από τις οδηγίες του προπονητή της Χειμιτς Αλμπερναθι.   Το έργο έλαβε πολλά θετι

Το φόντο του μπλογκ μας για τον επόμενο μήνα έχει φιλοτεχνήσει ο Νιπούνε Σενεβιράτνε από το Γ3. Η τέχνη του γκράφιτι... βγάζει γλώσσα!

Της Έλενας Χρηστίδη Ημερολόγιο… Το παρακάτω κείμενο αποτελεί ένα απόσπασμα από το ημερολόγιο μου, κείμενο που γράφτηκε μία συναισθηματικά απαίσια μέρα, χωρίς λόγο και αιτία. Την περίοδο αυτήν είχα διάφορες ανησυχίες και μία από αυτές αφορούσε το ημερολόγιο μου. Προβληματιζόμουν γιατί έγραφα πολύ σπανιότερα από ότι παλιότερα και έτσι αυτό είναι και το θέμα που σχολιάζεται παρακάτω…  Γράφω όλο και σπανιότερα πια, μία φορά τον μήνα και αν. Γιατί; Δεν ξέρω. Είναι ότι το ξεχνάω, δεν έχω χρόνο δεν θέλω; Δεν έχω ιδέα. Ίσως να μην το κάνω για να μην σκέφτομαι όλα αυτά που με στεναχωρούν. Όμως έτσι τι νόημα έχει να γράφεις ημερολόγιο; Είναι ανάγκη, μια συνήθεια κάποιας ενέργειας που ξεκίνησα από μικρή; Δεν είναι έτσι. Είναι ένας τρόπος να ηρεμώ και να εκφράζομαι μόνη μου, ήσυχη, χωρίς να ανησυχώ για το πού εκθέτω τις ιδέες μου και τις σκέψεις μου. Μου αρέσει να το κάνω, μου δημιουργεί συναισθήματα έντονα, με κάνει να σκέφτομαι ότι έκανα μέσα στην μέρα και να ανακαλύπτω τα

Με αρκετή καθυστέρηση "Η κοσμική στήλη του σχολείου" παρουσιάζει τη γιορτή της 28ης Οκτωβρίου. Υποσχόμαστε ότι η ανταπόκριση μας για τη γιορτή της 17ης Νοεμβρίου θα είναι πολύ γρηγορότερη! Η συντακτική ομάδα Από τη Μαρία Στερκάι και τη Μαριάννα Παναγιωταρά   Η επέτειος του ΟΧΙ μνημονεύει την άρνηση της Ελλάδας στις ιταλικές αξιώσεις που περιείχε το τελεσίγραφο που επιδόθηκε στις 28 Οκτωβρίου του 1940 στον Έλληνα Δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά. Συνέπεια της άρνησης αυτής ήταν η είσοδος της χώρας στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και η έναρξη του Ελληνοϊταλικού Πολέμου. Η ημερομηνία αυτή καθιερώθηκε να εορτάζεται στην Ελλάδα κάθε χρόνο ως επίσημη εθνική εορτή και αργία.  Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλα τα παιδιά για την υπέροχη δουλειά τους καθώς και τους καθηγητές του σχολείου μας που επιμελήθηκαν και φέτος την εθνική γιορτή της 28ης Οκτωβρίου: Την κα Βασιλική Σωτηροπούλου,την κα Λίτσα Σαμιώτη, την κα Νιώρα Ελένη, και τον κο Αντώνη Σκλαβούνο που ανέλαβε τη φροντίδα το

Η οικογένειά μας... μία κοινή πραγματικότητα με πολλές πλευρές...  Τι νιώθουμε γι'αυτήν;  Τι σημαίνει για τον καθένα από μας;  Πόσες σημασίες μπορεί να έχει ανάλογα με τα βιώματά μας; Ποια είναι η                       μορφή της για μας; Είναι ίδια αυτή η μορφή για όλους;         Μήπως οικογένεια σημαίνει πολύ περισσότερα πράγματα από όσα μας                            δείχνουν τα εξώφυλλα των περιοδικών και τα σήριαλ της τηλεόρασης;    " Η οικογένεια ανά τους αιώνες"   αστείο βίντεο-You tube Ερώτηση: Ποια θέματα σχετικά με την οικογένεια εντοπίζετε στο βίντεο αυτό; *** «Γ» «Γονείς» Εδώ ανοίγει ένα μεγάλο κεφάλαιο. Γιατί εδώ μιλάμε για τους γονείς. Δύσκολα τα πράγματα. Όταν το μικρό κοριτσάκι θέλει να πάει στις κούνιες και τα Χριστούγεννα κλαίει για την καινούρια Μπάρμπι, είναι καλά. Όταν όμως το κοριτσάκι θέλει να πάει με τις φίλες της για καφέ και τα Χριστούγεννα να ντύνεται σαν την Μπάρμπι τότε τα πράγματα αλλάζουν…. Όποιος στην εφ

Του Κωνσταντίνου Σιδέρη   Φιλία.  Μια λέξη που παίρνει διαφορετική μορφή στο μυαλό κάθε ανθρώπου. Το πώς βλέπει ο καθένας τους φίλους του διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο, αλλά όλοι έχουμε ένα φίλο στον οποίο μπορούμε να πούμε αυτό που πιστεύουμε, χωρίς να φοβόμαστε πως θα υποστούμε κριτική, στον οποίο μπορούμε να πούμε αυτό που μας βασανίζει ξέροντας ότι θα δείξει κατανόηση. Στο πίσω μέρος του μυαλού μας όμως έχουμε την προδοσία και το ψέμα, οπότε όσον αφορά την φιλία υπάρχει μια ερώτηση που μας βασανίζει και θα μας βασανίζει για πάντα. Η ερώτηση είναι η εξής: «Είναι αληθινός φίλος μου;». Λοιπόν ένας άνθρωπος π ρέπει να δοκιμασθεί πολύ για να πεις ότι είναι φίλος. Όταν δεις ότι ένας άνθρωπος είναι εγωκεντρικός κι όλα τα γυρίζει γύρω απ’ τον εαυτό του, τότε θα καταλάβεις ότι αυτός ο άνθρωπος δεν είναι φίλος. Οι καλοί φίλοι φαίνονται στα δύσκολα και αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να ξεχνάμε, γιατί όταν υποφέρεις και νιώθεις μόνος αυτός πρέπει να έρθει και να απαλύνει τον π

Η ζωή του Ρήγα Συνεργάστηκαν: Αργυρώ Μουζάκη και Αλέξανδρος Μουζάκης                               Λίτσα Νάση, Αθηνά Μπαροτσάκη και Μαριάννα Παναγιωταρά (περίληψη)                               Φώτης Γιάχεια και Παναγιώτης Μούτσα (καταγωγή και ονοματεπώνυμο)                               K ατερίνα Μαλανδράκη,  Αγγελική Μίχου και Παπαθανάση Δήμητρα (Το όραμα και οι επιδιώξεις του Ρήγα) Πηγή: Βικιπαίδεια Τις εικόνες επέλεξαν: Βασίλης Νάκος και Τζούλια Μάρη.                              Ο   Ρήγας Βελεστινλής   ή   Ρήγας Φεραίος   ( 1757   -   24 Ιουνίου   1798 ) ήταν   Έλληνας   συγγραφέας, πολιτικός στοχαστής και επαναστάτης. Θεωρείται εθνομάρτυρας και πρόδρομος της   Ελληνικής Επανάστασης του 1821 . Γεννήθηκε στο   Βελεστίνο ,το   1757 , από εύπορη οικογένεια.   Ο ίδιος υπέγραφε ως «Ρήγας Βελεστινλής» ή «Ρήγας ο Θεσσαλός» και ουδέποτε «Φεραίος». Η μητέρα του ονομαζόταν Μαρία και είχε ένα αδελφό Κωστή. Ο   Φραγκίσκος Πουκεβίλ   αναφέρει πως ο αδελφός του συμμετεί