Βιβλιοφάγοι

22/1/2014

Τα βιβλία! Μια καλή συντροφιά για όλους μας που μας χαρίζει στιγμές χαράς, λύπης και μαγείας. Όλοι έχουμε ζήσει δημιουργικές στιγμές κρατώντας ένα βιβλίο στα χέρια μας. Αλλά σαν ομάδα απευθυνόμαστε και στα άτομα που δεν έχουν γνωρίσει ακόμα την μαγεία του βιβλίου. Αποφασίσαμε, λοιπόν να ετοιμάσουμε ένα αφιέρωμα βιβλιοφιλίας... σε συνέχειες: συγκεντρώσαμε τα αγαπημένα μας βιβλία, φωτογραφηθήκαμε με αυτά και γράψαμε μικρές παρουσιάσεις των βιβλίων που μας άρεσαν περισσότερο και σας τα συστήνουμε. Απολαύστε!

 

 

 

Οι εικόνες προέρχονται από το βιβλίο "Το βιβλίο που θα σε κάνει να αγαπήσεις τα βιβλία (ακόμα και αν δεν σου αρέσει καθόλου να διαβάζεις)" της Φρανσουάζ Μπουσέ, από τις εκδόσεις Πατάκη.

Rhonda Byrne,  

H Μαγεία

Η Μαγεία είναι ένα βιβλίο της Rhonda Byrne το οποίο μπορεί ο καθένας να το ερμηνεύσει όπως θέλει όμως το σαφές μήνυμα της συγγραφέως είναι οτι έχει χαθεί η μαγεία απο τη ζωή μας, αλλά ποια μαγεία, η μαγεία του να δείχνουμε ευγνωμοσύνη για αυτά που μας συμβαίνουν καλά ή άσχημα και το μόνο που κάνουμε είναι να γκρινιάζουμε και να κάνουμε τη ζωή μας δύσκολη.

Η Μαγεία περιέχει συμβολικές μαγικές πρακτικές οι οποίες χρησιμοποιούνται για να ενισχύσουν την ευγνωμοσύνη μέσα μας και να μας βοηθήσουν να δημιουργήσουμε ισχυρούς δεσμούς με τους ανθρώπους γύρω μας αλλά και να εκτιμήσουμε διαφορετικά κάποια πράγματα που μπορεί να έχουν συμβεί στη ζωή μας.

Εμένα η Μαγεία προσωπικά μου αρέσει επειδή με βοήθησε να καταλάβω κάποια πράγματα καλύτερα και να αποκτήσει καλύτερη ποιότητα η ζωή μου.

 

 Ζωρζ Σαρή,

"Νινέτ"

     Λίγα λόγια για τη συγγραφέα:                                                

Η Ζωρζ Σαρή γεννήθηκε στις 23 Μαΐου του 1925 στην Αθήνα. Τα παιδικά της χρόνια τα έζησε στην Ελλάδα. Άρχισε από πολύ μικρή να ασχολείται με το θέατρο, με δάσκαλο το Βασίλη Ρώτα. Μεγαλύτερη, στα χρόνια της Κατοχής, και αφού τελείωσε το σχολείο, άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα υποκριτικής στη Δραματική Σχολή του Δημήτρη Ροντήρη. Το 1947, κατά τη διάρκεια του Εμφύλιου, αναγκάστηκε να φύγει για το Παρίσι. Το 1962 επέστρεψε στην Ελλάδα. Το καλοκαίρι του 1962, στερημένη από κάποια μορφή έκφρασης, άρχισε να γράφει το πρώτο της μυθιστόρημα. Το γεγονός αυτό στάθηκε καθοριστικό για τη Ζωρζ Σαρή, αφού από τότε αποφάσισε να στραφεί στο γράψιμο. Πέθανε 9 Ιουνίου του 2012.

          Το 1911 γεννιέται στην Κωνσταντινούπολη η Μαρία-Ελένη ή χαϊδευτικά Νινέτ, και μέσα σε ένα μήνα θα ταξιδέψει μαζί με τους γονείς της στην Οδησσό της Ρωσίας, όπου εκεί θα ζήσει τα πρώτα της χρόνια.

Η Νινέτ είναι ένα ζωηρό και ατίθασο κοριτσάκι που αν και πολύ αγαπητό συνηθίζει να αναστατώνει με την συμπεριφορά της τον κόσμο γύρω της. Κι ενώ η Νινέτ ζει τα πρώτα τις παιδικά χρόνια κάνοντας τις πρώτες της φιλίες ξεσπάει η Ρωσική επανάσταση και οι γονείς της προσπαθούν να γλιτώσουν από τους μπολσεβίκους.
Ταξιδεύουν για την Αθήνα όπου και θα φτιάξουν το νέο τους σπιτικό. Η οικογένεια θα αποκτήσει άλλα δυο κοριτσάκια την Ειρήνη και την Ζωή. Η Νινέτ πηγαίνει σχολείο, κάνει φιλίες και συνεχίζει να τρομοκρατεί με την συμπεριφορά της τους πάντες. Η ζήλια της Νινέτ για τις αδελφές της γίνεται αφόρητη και οι γονείς της την στέλνουν εσώκλειστη στο Παρίσι.
Στο Παρίσι η Νινέτ θα ζήσει νέες περιπέτειες και θα κάνει νέες γνωριμίες και αργότερα θα ταξιδέψει στο Σαιν Λουί της Σενεγάλης για να γνωρίσει την οικογένεια της μαμάς της. Η Νινέτ μια νέα κοπέλα θα ερωτευτεί για πρώτη φορά και θα συνταράξει για άλλη μια φορά την οικογένεια της.

Η Νινέτ μέσα από τα ταξίδια της θα ζήσει απίστευτες περιπέτειες και θα γνωρίσει πολύ κόσμο. Θα σημαδέψει τις ζωές πολλών ανθρώπων και θα παρασύρει τους πάντες στο πέρασμα της.

Οι ήρωες του μυθιστορήματός μας εκτός από τη  Νινέτ,  είναι η μαμά της (Έμμα), ο πατέρας της (Σωκράτης), οι αδελφές της (Ειρήνη & Ζωή), η νονά της (Ζαν), οι γονείς και οι αδερφές της νονάς της, ο αδερφός της νονάς της και μετέπειτα σύζυγος της Νινέτ (Κόλιας), η θεία της (Μαριάνθη).

Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν το ότι η Νινέτ έζησε σε  τέσσερις διαφορετικές πόλεις με διαφορετική πολιτισμική κουλτούρα η κάθε μία. Κάθε άνθρωπος θα ήθελε να είχε ζήσει στη μεγαλοπρεπή Κωνσταντινούπολη, στην όμορφη Οδησσό, στη γλυκιά Αθήνα και στο ρομαντικό Παρίσι.

 Η ηρωίδα που μου άρεσε περισσότερο ήταν η αδελφή της Νινέτ, η Ζωή, που είχε το θάρρος να κόψει τα μαλλιά της σαν αγορίστικα, έλεγε ότι σκεφτόταν και δε σκεφτόταν τι   θα πει ο κόσμος για εκείνη. 

       Σχετικά με τον τρόπο που έγραψε η συγγραφέας θεώρησα πιο αξιόλογο το ότι όταν η Νινέτ ετοιμαζόταν να παντρευτεί, δεν μας είπε ποιος από τους δύο που της είχαν κάνει πρόταση ήταν τελικά ο γαμπρός και μας αφήνει σε αγωνία μέχρι την τελευταία σελίδα του βιβλίου όπου μας το αποκαλύπτει!

Ακολουθούν δύο βίντεο μαθητών του 3^ου Γυμνασίου Βύρωνα με θέμα το βιβλίο αυτό.

http://www.youtube.com/watch?v=otiqYdebUIo

http://www.youtube.com/watch?v=OMk33cNo82g

                                                             Δομνίκη Μπαρμπαρή

Α2

Τζορτζ Όργουελ, 

" Η φάρμα των ζώων"

  Σε ένα αγρόκτημα τα ζώα επαναστατούν και ανατρέπουν την καταπιεστική εξουσία του ανθρώπου. Τη διοίκηση αναλαμβάνουν τα γουρούνια, που φαίνονται ικανότερα από τα άλλα ζώα. Η νέα εξουσία όμως δεν αργεί ν’ αποδειχτεί το ίδιο κακή ή ακόμη χειρότερη από την προηγούμενη. Κυρίως γιατί εξαφανίζει τις δυνατότητες για αντίδραση....

 Οι ήρωες του μυθιστορήματός μας είναι ο κύριος Τζόουνς, ο ιδιοκτήτης της φάρμας, η γυναίκα του, η κυριά Τζοούνς, ο γερο-στρατηγός, ο άσπρος κάπρος, η Μπλούμπελ, η Τζέσσυ και ο Πίντσερ,τα τρία σκυλιά ,τα τρία γουρούνια, οι κότες, τα περιστέρια, τα πρόβατα, οι αγελάδες, ο Μπόξερ και η Κλόβερ,τα δύο άλογα, η Μυριέλ, η άσπρη κατσίκα, ο Βενιαμίν, ο γάιδαρος , η Μόλλυ, ο Μωυσής, ο Ουαίμπερ και ο γάτος. 

Ένα περιστατικό της ιστορίας που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν που τα ζώα μπόρεσαν να φτιάξουν έναν ανεμόμυλο, δυο φορές μάλιστα, χωρίς να έχουν τα κατάλληλα υλικά και εργαλεία για την κατασκευή ενός τέτοιου έργου!

 Ο ήρωας που θεώρησα πιο εντυπωσιακό ήταν ο Μπόξερ ο οποίος,  παρόλες τις δυσκολίες, όπως η απώλεια τροφής, ξυπνούσε τα χαράματα και έκανε επιπλέον δουλειές, σήκωνε ογκόλιθους και ετοίμαζε σε όλους κάτι να φάνε για πρωινό. 

 Σχετικά με τον τρόπο που έγραψε ο συγγραφέας θεώρησα πιο αξιόλογο τον τρόπο που μπόρεσε να αναμίξει την ιστορία  της Σταλινικής περιόδου της Ρωσικής Επανάστασης με τη σάτιρα των ολοκληρωτικών καθεστώτων και την καυστική απεικόνιση της νέας και ελπιδοφόρας ηγεσίας που, μόλις έρθει στην εξουσία, γίνεται ό,τι και όλες οι προηγούμενες. Π.χ.: τον Ναπολέοντα, ένα από τα τρία γουρούνια, τον φωνάζουν, «Ο Πατερούλης όλων των ζώων», «Ο Τρόμος του Ανθρώπινου Γένους», «Ο Προστάτης του Ποιμνίου» και άλλα παρόμοια. 

 Λίγα λόγια για τον/τη συγγραφέα:   

Ο Τζωρτζ Όργουελ (Έρικ Μπλαίαρ) γεννήθηκε στις 15 Ιουνιού 1903 στηΒεγγάλη και πέθανε στις 21 Ιανουαριού 1950 στην Αγγλία. Στη διαθήκη του, που συνέταξε μαζί με το επίγραμμα του τάφου του, ζητάει να μη γίνει καμία θρησκευτική τελετή στη μνήμη του πέρα από την κηδεία του και να μη γραφτεί ποτέ καμία βιογραφία του. Σε ηλικία 45 ετών έγραψε το μεγαλύτερο μυθιστόρημα του 20^ου αιώνα, το «1984», λογοτεχνικό έργο και μαζί σήμα κινδύνου για τον επερχόμενο αυταρχισμό, προς τους ανυποψίαστους αναγνώστες της τότε εποχής αλλά και προς τους εξίσου ανυποψίαστους της σημερινής. Ως άνθρωπος του BBC ο Τζωρτζ Όργουελ ήξερε τι θα σήμαινε ο ερχομός και η παγκόσμια διάδοση της τηλεόρασης και πρόβλεψε την εποχή του «Μεγάλου Αδελφού». Το 1936 βρέθηκε στην Ισπανία για τη δημοσιογραφική κάλυψη των γεγονότων του εμφυλιού πολέμου, στον οποίο έλαβε ενεργά μέρος. Άλλα σπουδαία έργα του είναι τα μυθιστορήματα «Πεθαίνοντας στην Καταλωνία» και «Η φάρμα των ζώων». 

Στο youtube μπορείτε να παρακολουθήσετε ολόκληρη τη μεταφορά του έργου σε κινούμενα σχέδια...

... αλλά και υπάρχει και ταινία με ανθρώπους και ζώα! Μπορείτε να πάρετε μία γεύση από το trailer της ταινίας.

http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=ksnwIUyspps

Απόστολος Λυτρίβης, 

Α2

Προτεινόμενα  Λογοτεχνικά βιβλία 

για Α΄ και Β΄ Γυμνασίου

Αρκετά από τα παρακάτω βιβλία διατίθενται ήδη από τη Δανειστική Βιβλιοθήκη του σχολείου μας, κάποια ελπίζουμε να τα αποκτήσουμε. Μπορείτε να τα αναζητήσετε εκεί ή στη Δανειστική Βιβλιοθήκη του Δήμου.

Επίσης, μπορείτε να μας προτείνετε και κάποια που νομίζετε ότι είναι αξιόλογα!

Ελληνική Λογοτεχνία

1.        Ανθούλα Αθανασιάδου, «Ερωτευμένοι λουκουμάδες», εκδ. Κέδρος [θέμα:  

εφηβεία και παραπανίσια κιλά...]

2.      Γαλάτεια Γρηγοριάδου Σουρέλη, « Εμένα με νοιάζει» [ περιβάλλον].

3.        Άννα Γκέρτσου Σαρρή, « Η άλλη φωνή».

4.        Ντίνος Δημόπουλος, «Τα δελφινάκια του Αμβρακικού».

5.        Σοφία Ζαραμπούκα, « Πέτρου και Παύλου»,  Κέδρος.

6.        Άλκης Ζέη,  «Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες της» , εκδόσεις Κέδρος

7.                                                       «Ο ψεύτης παππούς»

8.                                                       «Ο θείος Πλάτων»

9.                                                       «Η μωβ ομπρέλα»

10.                                                    « Το καπλάνι της βιτρίνας».

11.   Παντελής Καλιότσος,  « Τα ξύλινα σπαθιά».

12.   Μαρούλα Κλιάφα, « Ο δρόμος για τον Παράδεισο είναι μακρύς». (Ένα μυθιστόρημα μέσα από την αλληλογραφία δύο κοριτσιών που αντιμετωπίζουν το ρατσισμό, η καθεμία για διαφορετικό λόγο)

13.   Μαρία Λαμπαδαρίδου Πόθου,  « Η Δοξανιώ»

« Νικηφόρος Φωκάς».

« Η Μαρούλα της Λήμνου»  ( Μία τριλογία-ιστορικό μυθιστόρημα την περίοδο του Βυζαντίου με ηρωίδα τη Δοξανιώ, μια νεαρή έφηβη που θυσίασε τη ζωή της για τη σωτηρία της πατρίδας της, και τη Μαρούλα, μία άλλη νέα η οποία θυσίασε τη ζωή της για τον ίδιο σκοπό αιώνες αργότερα).

14.   Βούλα Μάστορη, « Φ.Γ.Π.» [Φίλοι για πάντα], εκδόσεις Πατάκης.

15.   Βασίλη Μαυρογεωργίου, « Η ωραιότερη ιστορία του κόσμου» [Η ιστορία του θεάτρου σε μυθιστορηματική μορφή].

16.   Γρηγορίου Ξενόπουλου, Πολλά μυθιστορήματα διαθέτει η δανειστική βιβλιοθήκη μας. Υπάρχουν και άλλα πολλά που μπορείτε να ανακαλύψετε στα βιβλιοπωλεία και στο διαδίκτυο. Θέματά του ενδιαφέροντα, ρομαντικά, κοινωνικά.

17.   Γιώργος Παναγιωτάκης, « Το μυστικό της άτυχης πέστροφας» [ Η προσπάθεια ενός παιδιού να φέρει την ευτυχία στην οικογένειά του βιώνοντας θαυμαστά πράγματα – διαφυγή στη φαντασία].

18.   Βασίλης Παπαθεοδώρου, « Οι εννέα καίσαρες» , εκδ. Καστανιώτης [Ένας διαγωνισμός ηλ. Υπολογιστών μεταξύ ενός πλούσιου ιδιωτικού σχολείου και ενός δημοσίου].

19.   Λότη Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου, « Ο καιρός της σοκολάτας»

20.   Μαρία Πυλιώτου, « Το Κάστρο μας» [ ιστορία από την κατεχόμενη Κύπρο]. Εκδ. Πατάκης.

21.   Έλενα Ρουφιάνη, « Κρυφτό μέσα στα χώματα» [σχετικά με την αντιπαράθεση μεταξύ ανάμεσα σε αδέλφια].

22.   Ελένη Σαραντίτη, «Κάποτε ο κυνηγός», εκδ. Καστανιώτη (Μία ιστορία αγάπης που βρίσκει εμπόδια λόγω κοινωνικών συνθηκών και προκαταλήψεων).

23.   Ζωρζ Σαρρή, « Νινέτ» .                                         Εκδ. Πατάκης.

24.                                           « Το ψέμμα».

25.                                           « Ο κύριός μου»,.

26.                                           « Ο θησαυρός της Βαγίας».

27.   Ζωή Σπυροπούλου, « Τα χρώματα της ίριδας».

28.   Διδώ Σωτηρίου, «Οι νεκροί περιμένουν». (Μικρασιατική καταστροφή, 1922).

29.    Τούλα Τίγκα,  « Η εποχή των υακίνθων».

30.   Εύα Τσιμιακάκη, « Ο ύμνος των ταυρομαχητών», [σχετικά με δίαιτες, dopping, ν’ αγαπάς κάποιον γι’αυτό που είναι και όχι για την εμφάνισή του!],  εκδ. Κέδρος.

31.   Κωστούλα Τωμαδάκη, « Κλεμμένες καρδιές», [ σχετικά με τη σύγκρουση μεταξύ έφηβης με τη μητέρα της.] .

32.   Λίτσα Ψαραύτη, « Τα δάκρυα της Περσεφόνης».

Ξένη Λογοτεχνία

1.     Ιούλιος Βερν, Υπάρχουν πολλά βιβλία και στη δανειστική βιβλιοθήκη και σε όλα τα   βιβλιοπωλεία.

2.     Όσκαρ Γουάιλντ,  « Αγαπημένες ιστορίες», [ Εγωιστής γίγαντας, Ευτυχισμένος πρίγκιπας, Το αηδόνι και το τριαντάφυλλο].

3.     Αντουάν ντε Σαιντ Εξυπερύ, « Ο  μικρός πρίγκιπας»,  εκδ. Πατάκης.

4.     Τζακ Λόντον, «Ο Ασπροδόντης».

5.     Χάριετ Μοζάτσε, Κάρεν Ούνγκερ, « Πολύ μικρός για το’ να και πολύ μεγάλος για τ’ άλλο!», [οδηγός επιβίωσης για τα χρόνια του Γυμνασίου].

6.     Μπαχ, « Ο γλάρος Ιωνάθαν» [η αλληγορική ιστορία ενός γλάρου που προσπαθεί να κάνει κάτι παραπάνω από τα συνηθισμένα στην επιθυμία του να κατακτήσει την ελευθερία.]

7.     Τζον Μπόιν, « Το αγόρι με τη ριγέ πιτζάμα»,  [η ιστορία της φιλίας μεταξύ δύο αγοριών, το ένα σε στρατόπεδο και το άλλο έξω από το στρατόπεδο],  εκδ. Κέδρος

8.     Χάριετ Μπίτσετ Στόου, « Η καλύβα του μπαρμπα- Θωμά»,.

9.     Ραίη Μπράντμπερυ, « Φαρενάιτ 451. Κάψτε τα βιβλία»,  εκδ. Γρηγόρης.

10.  Κάρολος Ντίκενς, « Όλιβερ Τουίστ».

« Η ιστορία δύο πόλεων» [σχετικά με την ιστορία Παρισιού και Λονδίνου κατά τη Γαλλική Επανάσταση].

« Χριστουγεννιάτικη Ιστορία».

11.  Μαρκ Τουαίν, « Τομ Σώγερ».

« Χωκ Φιν»

Οι υπεύθυνες της Δανειστικής Βιβλιοθήκης του 2ου Γυμνασίου Ελληνικού,

Ελένη Νιώρα ,

 Γιάννα Παπανδρέου

Χόρχε Μπουκάι:

 "Να σου πω μια ιστορία"

Το βιβλίο του Λατινοαμερικάνου ψυχολόγου μας ταξιδεύει στην αυτογνωσία και την επικοινωνία με το "μέσα" μας μέσα από ένα διαφορετικό είδος ψυχανάλυσης. Ο  Ντεμιάν είναι ένας φοιτητής που έχει προβλήματα στις σχέσεις του. Τσακώνεται με τους γονείς του, δυσκολεύεται να επικοινωνήσει με την κοπέλα του, βρίσκει ανούσιες τις σπουδές του. Όταν παίρνει την απόφαση να αρχίσει τη θεραπεία με τον «Χοντρό» όπως τον αποκαλεί, ανακαλύπτει πως δεν πρόκειται για μία συμβατική ψυχανάλυση.

Ο Χόρχε του αφηγείται παραμύθια, ιστορίες και μικρά βιώματα για τη ζωή. Μέσα από εκεί, ο Ντεμιάν γίνεται καλύτερος άνθρωπος. Σε κάθε συνεδρία ο Ντεμιάν εκφράζει και μια διαφορετική ανησυχία στον Χοντρό. Τότε εκείνος του λέει και την κατάλληλη ιστορία για να τον κάνει να ανακαλύψει μόνος του το λάθος.

Ποιος είναι ο Χόρχε Μπουκάι;

Ο Χόρχε Μπουκάι (Jorge Bucay) γεννήθηκε το 1949 στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής. Γιατρός και ψυχοθεραπευτής της σχολής Γκεστάλτ, ειδικεύτηκε στη θεραπεία των νοητικών ασθενειών εργαζόμενος αρχικά σε νοσοκομεία και κλινικές και, εν συνεχεία, δίνοντας διαλέξεις σε ιδρύματα, κολέγια, θέατρα, καθώς και σε ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς. Μονίμως και παντού προσκεκλημένος, προσπαθεί να παρίσταται σε μαθήματα, σεμινάρια και συνέδρια στην Αργεντινή, την Ουρουγουάη, τη Χιλή, το Μεξικό, τις Η.Π.Α, την Ιταλία, την Ισπανία... Όταν αποφάσισε να ασχοληθεί και με τη συγγραφή, είδε περισσότερα από δώδεκα βιβλία του να μεταφράζονται σε -τουλάχιστον- είκοσι μία γλώσσες και να τοποθετούνται πρώτα στις λίστες των ευπώλητων κάθε χώρας. Εργάζεται ως ψυχοθεραπευτής ενηλίκων, ζευγαριών και κοινωνικών ομάδων. Ζει στα προάστια του Μπουένος Άιρες με τη γυναίκα και τα δύο του παιδιά.

Πηγή: www.greekbooks.gr 

Δημήτρης Φειδάνογλου

Άλκη Ζέη, 

"Το καπλάνι της βιτρίνας"

Το βιβλίο που θα παρουσιάσουμε είναι έργο της  ΑΛΚΗΣ ΖΕΗ  και έχει τίτλο ΤΟ ΚΑΠΛΑΝΙ ΤΗΣ ΒΙΤΡΙΝΑΣ.

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα.

Η ΄Αλκη Ζέη γεννήθηκε στην Αθήνα. Ο πατέρας της καταγόταν από την Κρήτη και η μητέρα της από την Σάμο, όπου πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής της. Παντρεύτηκε τον Γιώργο Σεβαστίκογλου, συγγραφέα και σκηνοθέτη, και απέκτησαν δύο παιδιά. Η ίδια σπούδασε στην Φιλοσοφική Σχολή καθώς και σε δραματική σχολή και σε σχολή κινηματογράφου. «Το καπλάνι της βιτρίνας» είναι το πρώτο της βιβλίο.

Οι ήρωες  του μυθιστορήματος μας είναι η Μυρτώ, η Μέλια, ο Νίκος, ο ξάδερφος των κοριτσιών, οι γονείς τους,  ο παππούς, η θεία Δέσποινα, η Πιπίτσα, ο Νόλης, η ΄Αρτεμις,  ο Αλέξης, ο Οδυσσέας .

Η ιστορία εκτύλισσεται σε ένα νησί του Αιγαίου και στο Λαμαγάρι το  1936, λίγο πριν από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Μεταξά.

Η υπόθεση με λίγα λόγια είναι η εξής.

Κάθε  καλοκαίρι ,η Μέλια, η Μυρτώ , ο Νίκος και η παρέα τους συναντιούνται στο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΤΟΥΣ ΛΑΜΑΓΑΡΙ όπου κατασκευάζουν με το μυαλό τους  τις  δικές τους ιστορίες. Ακόμη , παίζουν φανταστικά παιχνίδια με το βαλσαμωμένο καπλάνι που βρίσκεται στη σάλα του σπιτιού των κοριτσιών. Φέτος όμως κάτι θα ανατρέψει τα σχέδιά τους..... αυτό θα το ανακαλύψεις μόνος διαβάζοντας την συνέχεια....

Αυτό  που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν η εμπιστοσύνη  του Νίκου στα παιδιά,  η αισιοδοξία και η τόλμη τους. Ακόμη με εντυπωσίασε η συνεργασία μεταξύ των παιδιών και η μυστικότητα που κρατούσαν απέναντι στους μεγάλους .

Ο ήρωας που μου άρεσε περισσότερο ήταν Ο ΑΛΕΞΗΣ, ένα φτωχό αγόρι  που ο πατέρας του ήταν συγγραφέας και ζούσε σε ένα ανήλιαγο , γεμάτο υγρασία υπόγειο και φορώντας κάτι σχισμένα παπούτσια που αργότερα ανταλλάχθηκαν με κάτι ίδια, ολοκαίνουρια που του χάρισε η Μυρτώ....

Σχετικά με τον τρόπο που έγραψε η συγγραφέας θεώρησα πιο αξιόλογο το ΝΙΚΟ που ήταν το επίκεντρο των μικρών αλλά και των μεγάλων . Όλα τα παιδιἀ  έδειξαν με τον  τρόπο τους πόσο τον εκτιμούν και τον αγαπάνε. Επίσης έκαναν ό,τι  μπορούσαν για να τον βοηθήσουν να κρυφτεί χωρίς να καταλάβουν το παραμικρό οι μεγἀλοι .... κι εκείνος τους το ανταπέδωσε γράφοντας ευχαριστήρια γρἀμματα και συνεχίζοντας τις ιστορίες με... το καπλάνι!! !

΄Οποιοι  πραγματικά θέλουν να ανακαλύψουν την συνέχεια μπορούν να δανειστούν το βιβλίο από τη δανειστική βιβλιοθήκη του σχολείου μας  ή   να  αναζητήσουν την τηλεοπτική σειρά της ΕΤ 1στο you tube.

                     

Μάγια Κεραμιδά, 

Α2

Λουίς Σεπούλβεδα,

"Η ιστορία ενός γάτου που έμαθε

 σ'ένα γλάρο να πετάει"

         Λίγα λόγια για τον συγγραφέα   

Ο Λουίζ Σεπούλβεδα γεννήθηκε το 1949 στη Χιλή. Φυλακίστηκε από το δικτατορικό καθεστώς της χώρας του και αποφυλακίστηκε με την παρέμβαση της Διεθνούς Αμνηστίας. Υποχρεώθηκε όμως να εγκαταλείψει τη Χιλή. Έζησε εξόριστος σε διάφορες χώρες της Λατινικής Αμερικής, ενώ επί έξι μήνες έζησε κοντά στους Ινδιάνους του Αμαζονίου. Από το 1980 εγκαταστάθηκε στην Ευρώπη 

( Γερμανία, Γαλλία ) και συνδέθηκε με τη διεθνή οικολογική οργάνωση Greenpeace. Έγραψε ποιήματα και διηγήματα. Απέκτησε, όμως, μεγάλη δημοσιότητα χάρη στα οικολογικής ευαισθησίας μυθιστορήματα που δημοσίευσε, για τα οποία και του απονεμήθηκαν σημαντικά λογοτεχνικά βραβεία. Τα κυριότερα έργα του κυκλοφορούν μεταφρασμένα στα ελληνικά: Ένας γέρος που διάβαζε ιστορίες αγάπης (1993), Ο κόσμος του τέλους του κόσμου (1994), Όνομα ταυρομάχου (1995), Patagonia express (1996), Το ημερολόγιο ενός ευαίσθητου killer (1997).

Οι ήρωες του μυθιστορήματός μας είναι ο Ζορμπάς, ένας

γάτος μαύρος, πελώριος και χοντρός, η Κενγκά, μια άτυχη 

γλαροπούλα που σκοτώθηκε σε μια πετρελαιοκηλίδα, ο Γραμματικός, ένας γάτος που ζει μαζί με τον Κολονέλο σε ένα ιταλικό εστιατόριο, ο Ξερόλας, ένας τρίτος γάτος που ζει με τον Ματιά,τον χιμπατζή, σε ένα μαγαζί με ψαρικά είδη, ο Σταβέντο, ένας καραβόγατος και, φυσικά, η Καλότυχη, η γλαροπούλα που δεν ξέρει να πετάει.

  Η ιστορία εκτυλίσσεται  στο λιμάνι του Αμβούργου ένα

καλοκαίρι...

Η υπόθεση με λίγα λόγια είναι η εξής : η Κενγκά μολύνεται

 από μια πετρελαιοκηλίδα και, στη προσπάθειά της να 

πετάξει μακριά, πέφτει στο μπαλκόνι του Ζορμπά και τον 

βάζει να υποσχεθεί να προσέχει το αυγό, μέχρι να γεννηθεί 

και, όταν γεννηθεί, να του μάθει να πετάει. Ο γάτος, μη 

ξέροντας πώς να μάθει τον γλάρο να πετάει, ρωτάει τον

Κολονέλο και, χωρίς να έχει και αυτός ιδέα, ρωτάνε τον 

Ξερόλα. Όμως, έχει και άλλο πρόβλημα, επειδή ο Ζορμπάς 

πρέπει να κρύβει και το αυγό από τον γείτονα που 

καθαρίζει το σπίτι του. Όταν το γλαρόνι εκκολάπτεται 

αρχίζει το δύσκολο σημείο της υπόσχεσής του,να το μάθει 

να πετάει. Όταν οι πέντε γάτοι προσπαθούν να βρούνε τον 

τρόπο να μάθουν την γλαροπούλα να πετάει, κάποιοι άλλοι 

γάτοι προσπαθούν να την φάνε, αλλά ο Ζορμπάς τους 

αποτρέπει, κόβοντάς τους τα αυτιά. Επίσης, η γλαροπούλα 

δέχεται επίθεση από τα ποντίκια και ο Ζορμπάς τα

 ¨κανονίζει¨. Όταν, όμως, τα πράγματα με την πτήση, 

δυσκολεύουν ο Ζορμπάς ¨σπάει τον κώδικα¨ και μιλάει σε

 έναν άνθρωπο, για να βοηθήσει με το πρόβλημά τους.

 Διαλέγουν τον ιδιοκτήτη μιας γάτας με το όνομα 

 Μπουμπουλίνα και, όπως αποδεικνύεται, αυτός είναι

 συνεργάσιμος. Με αυτόν αποφασίζουν να αφήσουν το

 γλαρόνι να πετάξει στη βροχή. Όταν  η μέγαλη μέρα ήρθε,

 η Καλότυχη επιτέλους πέταξε. 

  Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν η σκηνή που ο

 Ζορμπάς συναντιέται με τη Μπουμπουλίνα, γιατί ο

 Ζορμπάς κοροϊδεύει τη Μπουμπουλίνα, που της αρέσει η 

κλασσική μουσική, παίζοντας ροκ μουσική και για 

ηλεκτρική κιθάρα χρησιμοποιεί την ουρά του. 

       Ο ήρωας που μου άρεσε περισσότερο ήταν ο Κολονέλο,

     επειδή είναι ένας πολύ αστείος  χαρακτήρας, γιατί όταν ο 

     Κολονέλο θέλει να μιλήσει πάντα κάποιος τον διακόπτει, 

     με αποτέλεσμα να ξεσπάει καυγάς. 

   Σχετικά με τον τρόπο που έγραψε ο συγγραφέας θεώρησα 

 πιο αξιόλογο τον τρόπο που εξελισσόταν ο διάλογος  που        

 είχε πολλές αστεία στιγμιότυπα. Επίσης, μου άρεσε η

 πλοκή όπως ξεδιπλωνόταν στο πρώτο μέρος του βιβλίου, 

 δηλαδή που είχε ένα κεφάλαιο με την Κενγκά και ένα 

 κεφάλαιο με τον Ζορμπά.

 Το παρακάτω βίντεο είναι μία μεταφορά του "Μαύρου 

 κύματος" σε κινούμενα σχέδια.

 Απόστολος Λυτρίβης

Α2

Άννα Φρανκ, 

"Το ημερολόγιο 

της Άννας Φρανκ"

 Βιογραφία της Άννας.

Η Άννα Φρανκ (1929-1945)  γεννήθηκε στην Φρανκφούρτη το 1929 στο Μπέργκεν-Μπέλζεν. Ήταν Γερμανή-Εβραία που έγραψε ένα ημερολόγιο ενώ κρυβόταν με την οικογένειά της και τέσσερις οικογενειακούς φίλους σε ένα σπίτι στο Άμστερνταμ, κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής στην Ολλανδία. Η οικογένειά της είχε μετακομίσει εκεί  όταν οι Ναζί πήραν την εξουσία στη Γερμανία, αλλά παγιδεύτηκε όταν η κατοχή επεκτάθηκε και στην Ολλανδία. Η οικογένεια άρχισε τον Ιούλιο του 1942 να κρύβεται στη σοφίτα του γραφείου της οικογενειακής επιχείρησης του πατέρα της μέχρι τον Αύγουστο του 1944 που τούς κατέδωσαν και η οικογένεια στάλθηκε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Η Άννα και η αδελφή της, Μαργκότ, μεταφέρθηκαν, δύο μήνες πριν το θάνατο της μητέρας τους, στο γερμανικό στρατόπεδο Μπέργκεν – Μπέλζεν. Τον Φεβρουάριο του 1945 και τα δυο κορίτσια αρρώστησαν από τύφο. Μια μέρα, η Μαργκότ, προσπαθώντας να σηκωθεί από το κρεβάτι της, που βρισκόταν ακριβώς πάνω από το κρεβάτι της Άννας, έχασε την ισορροπία της και έπεσε κάτω. Στην κατάσταση που βρισκόταν, δεν το άντεξε και πέθανε. Λίγες μέρες αργότερα, στις αρχές Μαρτίου, πέθανε και η Άννα τρεις μήνες πριν τα 16α γενέθλιά της και δύο μήνες πριν την απελευθέρωση της Ολλανδίας. Από την οικογένεια επέζησε μόνο ο πατέρας, ο οποίος παρέλαβε το ημερολόγιο της Άννας από κάτι Ολλανδούς φίλους της οικογένειας. Το βιβλίο εκδόθηκε το 1947.

Το βιβλίο

Το ημερολόγιό της είναι ίσως το διασημότερο στον κόσμο, είχε και έχει τεράστια απήχηση, μεταφράστηκε σε περισσότερες από  τριάντα γλώσσες και έκανε γνωστή την ζωή και τα βάσανά της Άννας. Γράφτηκε  κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το ημερολόγιο, που είχε δοθεί στην Άννα ως δώρο για τα 13α  γενέθλιά της, περιγράφει τα γεγονότα της ζωής της, γραμμένο στα ολλανδικά, από τις 12 Ιουνίου 1942 μέχρι την 1η  Αυγούστου 1944. Μας δίνει μια λεπτομερή εικόνα για την καθημερινή ζωή του κοριτσιού αυτού κατά την διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής. Η Άννα Φρανκ έγινε ένα από τα πιο γνωστά θύματα του Ολοκαυτώματος. Η Άννα περιγράφει την ζωή της με ειρωνεία αλλά και πολλή ωριμότητα για την ηλικία της. Η κοπέλα αυτή είχε σκέψεις τόσο ώριμες για την ηλικία της. Διψούσε για ελευθερία και την απασχολούσαν θέματα όπως ο έρωτας και τα προβλήματα με την οικογένειά της. Είναι ένα βιβλίο συγκινητικό, ειλικρινές και η κραυγή μιας εφήβου για ελευθερία. Σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα αν είστε λάτρεις ενός καλού βιβλίου.   

ΔΙΚΤΥΟΓΡΑΦΙΑ

• Wikipedia
• Google εικόνες

Ελένη Σιδέρη

"Γεύση πικραμύγδαλου"

του Μάνου Κοντολέοντα

Ο Μάνος Κοντολέων είναι ένας σπουδαίος συγγραφέας. Τα βιβλία του έχουν μαγέψει πολύ κόσμο. Πόσο μάλλον μια μαθητριούλα σαν κι εμένα. Το βιβλίο που έχω ξεχωρίσει εγώ και το χαρακτηρίζω ως αγαπημένο μου είναι το "Γεύση Πικραμύγδαλου" από τις εκδόσεις Πατάκη.

Το συγκεκριμένο βιβλίο με μάγεψε γιατί είναι τόσο κοντά στην καθημερινότητα μας. Η Φαίδρα κι ο Οδυσσέας είναι δύο νέοι 18 χρονών. Εκείνη σπουδάζει θεατρολόγος, αυτός μαθηματικά και μουσική. Η Φαίδρα κι ο Οδυσσέας θα ερωτευτούν ο ένας τον άλλον. Ο έρωτάς τους όμως δε θα είναι μια ανέφελη περίοδος της ζωής τους, αλλά η τραγική στιγμή δύο νέων ανθρώπων που βρίσκονται αντιμέτωποι με την αδυσώπητη παρουσία του AIDS. 

Προσωπικά το βιβλίο μου δημιούργησε έντονα συναισθήματα. Συγκινήθηκα κι εγώ με τις στιγμές τους. Ανησύχησα για το μέλλον. Χάρηκα με τον έρωτα τους. Το θεωρώ ένα ρεαλιστικό βιβλίο και θα το πρότεινα σε όλους. Ένα βιβλίο που μας δείχνει την αγωνία μιας μητέρας, τον φόβο δύο νέων, τον έρωτα..

Και να μερικά αποσπάσματα του για να πάρετε μια μικρή ιδέα:

Η τύχη βοηθά τους τολμηρούς. Αυτό καλά θα κάνεις να μην το ξεχνάς. Κι ακόμα βοηθά τους αισιόδοξους, αυτούς που βλέπουν με κέφι τη ζωή, με οράματα.

Σελίδα 28

Θα έχουμε να της δώσουμε μια συμβουλή. Κάτι περισσότερο: θα την κρατήσουμε στην αγκαλιά μας και θα το νιώσει πως δεν είναι μόνη, πως, ό,τι κι αν πρέπει να γίνει, θα γίνει κάτω από τη δικιά μας σκέπη και φροντίδα.

Σελίδα 73

Σημασία έχει αν αυτό που θες το πιστεύεις κιόλας.

Σελίδα 81

Η αίσθηση του χρόνου μικραίνει όταν σκέφτεσαι πως όλα από μέλλον γίνονται, κάποια στιγμή, παρελθόν.

Σελίδα 255

( τα αποσπάσματα είναι από την παρουσίαση του βιβλίου και μπορείτε να βρείτε περισσότερα στο http://kyklaminovounou8.blogspot.gr/2007/06/blog-post_4324.html )

Αφροδίτη Χρονοπούλου

"Ο Κόκκινος Βράχος"

του Γρηγορίου Ξενόπουλου

Μια ιστορία δύο ανθρώπων που είχαν την ατυχία να είναι συγγενείς μας αφηγείται το λογοτεχνικό βιβλίο του Γρηγορίου Ξενόπουλου. Ο Άγγελος και η Φωτεινή είναι δύο ξαδέλφια τόσο άτυχα που δεν μπορούν να ζήσουν τον έρωτά τους. Τα συναισθήματά τους είναι ανάμικτα και κάποιες φορές φοβούνται και να τα εκφράσουν. Νιώθουν αγάπη, ντροπή, θλίψη, αλλά αυτό που τους κυριεύει περισσότερο είναι ο φόβος, άσχημο συναίσθημα, κάνει τους ανθρώπους να διστάζουν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους και τις περισσότερες φορές τους πάει πίσω, με αποτέλεσμα να μη γίνονται ευτυχισμένοι. Έτσι και στη συγκεκριμένη ιστορία αγάπης, πρωταγωνιστικό ρόλο έχει ο φόβος. 

Ο Άγγελος είναι πολύ μεγαλύτερος από τη Φωτεινή και φοβάται να της πει τι νιώθει για να μην την τρομάξει,  ο έρωτάς του για αυτήν μεγαλώνει όσο περνάνε οι μέρες στον Κόκκινο Βράχο, όπου είναι και το σπίτι της Φωτεινής και τον φιλοξενούν για τις καλοκαιρινές διακοπές. Η Φωτεινή φοβάται πολύ, φοβάται να παραδεχθεί ακόμα και στον εαυτό της τι νιώθει πραγματικά για τον Άγγελο. Τι θα γίνει, όμως, όταν ο Άγγελος πει στη Φωτεινή τι αισθάνεται για αυτήν και τι όταν καταλάβει και η Φωτεινή πόσο τον αγαπά;

Αυτά τα δύο ερωτήματα είναι που "στοιχειώνουν" τους αναγνώστες καθ'όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης αυτού του βιβλίου. Αυτό ήταν που έκανε και εμένα να ανυπομονώ να διαβάσω την κάθε σελίδα του. 

 Η Γιούλικα Σκαφιδά και ο Θανάσης Ευθυμιάδης στους ρόλους της Φωτεινής και του Άγγελου από τη σκηνική διασκευή  του "Κόκκινου Βράχου" , Εθνικό Θέατρο, 2012

Ρόζα Καλημεράκη