Στιγμιότυπα και όχι μόνο
enjoy the little things in life because one day you will look back and realize they were the big things. |
Κωνσταντίνα Αλεξίου
Κατερίνα Μαλανδράκη
Μιχαήλ Άγγελος Καρακάσης
Αλεξάνδρα Παπαγεωργοπούλου
Τι μας κάνει η πολλή τηλεόραση... |
Μαρία Χαντζαρίδου
#our_mission
The truth about maths !
Γιώργος Παπαδόπουλος
Υπάρχουν μέρες που χάνουμε το νόημα... |
Λίτσα Σαμιώτη
Αφιερωμένο σε όσους νοσταλγούν κάτι πριν ακόμα τους λείψει .... Η νοσταλγία του Χαμένου Παραδείσου;
Γιάννα Παπανδρέου
Λένε πως όλοι πρέπει να ελπίζουν ... αυτοί όμως έχουν ελπίδα ; |
Κατερίνα Πλατή
Ποιος είπε πως δεν μπορούμε να πιάσουμε τα σύννεφα;
Γιάννα Παπανδρέου
Εύα Τζανακάκη
Λίτσα Σαμιώτη
Γιώργος Παπαδόπουλος
Αλεξάνδρα Παπαγεωργοπούλου
Μια αγαπημένη εικόνα,σύμβολο φυγής και ξενοιασιάς!
Γιάννα Παπανδρέου
Ο χειμώνας ετοιμάζεται να φύγει, μερικές φορές το νιώθουμε... Ας τον χαρούμε μέσα από χαριτωμένες εικόνες για λίγο ακόμα!
φωτο από τη Διονυσία Βάβουλα,
Α1
Προτού φύγει ο χειμώνας...
... και πριν μας βρει η άνοιξη, ας απολαύσουμε το σεμνό μωβ!
Γιάννα Παπανδρέου
Ρατσισμός και προκατάληψη!
Φίλιππος Παύλου
Χωρίς λόγια...!
Δηιάνειρα Γιαλαμά
Καλά Χριστούγεννα!
Γιάννα Παπανδρέου
Κάποιος αγαπάει αυτόν που πριν καταριόταν: τον άνθρωπο. |
Δημήτρης Φειδάνογλου
Αφροδίτη Χρονοπούλου
Οι φτωχοί άνθρωποι είναι συνήθως πιο γενναιόδωροι!
Ιωάννα Πλατή
Μια εικόνα που εκφράζει απόλυτα την κατάσταση στην χώρα μας όμως με λίγο χούμιορ! |
Ελένη Σιδέρη
Γιώργος Παπαδόπουλος
Η ζωή επιμένει, με κάθε θυσία, έστω και με μερικές σταγόνες νερό!
Γιάννα Παπανδρέου
Ιωάννα Πλατή
Αλεξάνδρα Παπαγεωργοπούλου
Το σχολείο από τη δική μας ματιά, χα,χα,χα! |
Γιώργος Παπαδόπουλος
Στολίσατε ή ακόμα;
Γιάννα Παπανδρέου
Μια εναλλακτική εικόνα της Φάτνης...;
Γιάννα Παπανδρέου
Αύριο, Δευτέρα... κουράγιο! |
Αφροδίτη Χρονοπούλου
Από το ποιήμα "Τὸ Φωτόδεντρο καὶ ἡ δέκατη τέταρτη Ὀμορφιά" του Οδυσσέα Ελύτη.
Αφροδίτη Χρονοπούλου
Αυτές οι εικόνες δεν χρειάζονταν λεζάντα, ήταν λεζάντες από μόνες τους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι από τα λόγια που γράφαμε και γράφουμε στα τετράδιά μας και δίνουν πυξίδα στο δρόμο μας, κάνουν σημαία τα αισθήματά μας.
Μπράβο, Αφροδίτη, γιατί γεμίζεις τη σκέψη σου με ιδέες σαν κι αυτές!
Ένα ξεχωριστό σχόλιο για τους στίχους του Ελύτη...Δίπλα στα φοιτητικά έδρανα... Άραγε, ακόμα οι φοιτητές δίπλα στα έδρανά τους θέλουν να πλανιούνται οι σκέψεις και τα οράματα ενός ποιητή και ονειρεύονται έναν παράδεισο ή τους ρούφηξαν οι βιτρίνες με τα πράντα; Η φωτο αυτή είναι από παλιά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ κυρία Παπανδρέου είναι εξαιρετική η εικόνα της φάτνης. Και η αλήθεια είναι πως κάθε παιδί που γεννιέται πρωταγωνιστεί στην δική του φάτνη... Άλλες με φόντο παχιά χαλιά, χρυσά κουτάλια και τυλιγμένα με βελούδα, άλλες με φόντο μια σκηνή που και χωρίς εικόνα σου μαυρίζει την καρδιά και που το παιδάκι τυλίγεται με ένα απλό ύφασμα... Μα γιατί; Το ένα παιδί είναι καλύτερο από το άλλο; Μήπως επειδή έκανε κράτηση να γεννηθεί σε παλάτι και όχι σε παράγκα; Ποιος φταίει που τα παιδάκια του απλού υφάσματος στερούνται την πολυτέλεια να νιώσουν το βελούδο στο δέρμα τους; Και γιατί τα παιδιά του χρυσού σερβίτσιου να έχουν αυτήν την ευκαιρία, ενώ είναι πολύ πιθανόν να μην το αξίζουν καν; Λες και δεν είναι ίσα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημήτρη, δυστυχώς έτσι είναι πλασμένος ο κόσμος μας και είναι ευτύχημα που υπάρχουν παιδιά σαν και σένα που τα ξαφνιάζει αυτή η καθιερωμένη ανισότητα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως βλέπεις, το μαυράκι της φωτογραφίας δεν έχει ως μόνο πρόβλημα πως δεν καλύπτεται από βελούδο, το πρόβλημά του είναι πως είναι άρρωστο και πεινασμένο μάλλον.
Ο λόγος που ανέβασα αυτή τη φωτο δεν ήταν για να προκαλέσω σε κάποιον τύψεις για κάτι που ούτε προκάλεσε ούτε και άμεσα μπορεί να κάνει κάτι γι'αυτό. Δεν μπορούμε να σώσουμε τον κόσμο, είναι γνωστό αυτό. Μπορούμε όμως να μην κλείνουμε τα μάτια.
Επίσης, εγώ προσωπικά είδα και κάτι άλλο, κάτι παρόμοιο με αυτό που ανέφερες κι εσύ. Ο Χριστός είμαστε όλοι μας, ακόμα και οι πιο ταπεινοί και καταφρονεμένοι και κυρίως αυτοί. Και δεν γεννήθηκε μέσα σε βελούδα, λαμπάκια και γλυκά αλλά ζει μέσα στον καθένα μας.
Δεν είναι η "μαγεία των Χριστουγέννων", αλλά η μαγεία της αγάπης και της κατανόησης όλο το χρόνο και για όλους τους ανθρώπους, ιδιαίτερα για όσους δεν ανήκουν στους προνομιούχους...
Αλεξανδρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά κάνεις, χωρίς όνειρο τι θα ήταν αυτός ο κόσμος; Και ιδιαίτερα χωρίς όνειρα ζωγραφισμένα στους τοίχους??????
πιστεύω πως εδώ δεν χρειάζονται σχόλια..Η κάθε εικόνα μιλάει από μόνη της..!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι γιατί όχι; Η κάθε εικόνα μιλάει από μόνη της αλλά λέει και κάτι διαφορετικό στον καθένα. Γιατί να μην μοιραζόμαστε τις σκέψεις μας;Η εικόνα είναι η αφορμή για να ακούσουμε και κάτι διαφορετικό που δεν το είχαμε σκεφτεί και να ανοίξει ένα νέο παράθυρο στη σκέψη μας.Τι λες;
ΔιαγραφήΝομίζω ότι είναι από τα πιο ενδιαφέροντα κομμάτια του blog, γιατί μια εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις..
ΑπάντησηΔιαγραφήωραία η φωτογραφία με την ιστορία της ζωής μας, Ιον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΕΛΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΑΓΙΑ Α2
Διονυσία, πολύ ωραία επιλογή φωτογραφιών! Καλώς ήρθες στους μπλόγκερς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ, καλώς σας βρήκα!!!
Διαγραφή;-)
ΩΡΑΙΑΑΑΑΑΑΑ ...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελλλλλλλλλλλλλλλλια
ΑπάντησηΔιαγραφήΒαγγελας Α3
Φοβερές εικόνες...πραγματικά βγαλμένες απ'τη ζωή και τα μυστήρια της...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔήμητρα Β'3
τέλειο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικες φωτογραφιες. Κατα-πληκτικες!!!! Μενικη βιλμα, καθηγητρια στο 1ο γυμνασιο αρτεμιδας,αττικης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΠΛΑ! Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστεύω πως η Αφροδητη Χρονοπουλου έχει βάλει την καλύτερη
ΑπάντησηΔιαγραφήΦωτογραφία!