
Σκέψεις και συναισθήματα στο τέλος της σχολικής χρονιάς και της διαδρομής στην ομάδα του ιστολογίου. Τα μοιραζόμαστε μαζί σας... Λοιπόν, δεν θέλω να γίνομαι κουραστικός με τις αναδρομές, αλλά θα γίνω, δεν μπορώ, είναι του χαρακτήρα μου. Όταν άρχισε η σχολική χρονιά, είχα αυτό το γνωστό συναίσθημα, εμ... αηδίας θα έλεγα, που άρχισε το σχολείο. Κανείς όμως δεν ήξερε ότι όσο εμείς κάναμε μπάνια, κάποιος επεξεργαζόταν την ιδέα του blog, για να μας βασαν... εμ..., να μας βάλει στο κλίμα της γραφής και των τεχνών. Όχι εντάξει, αστειεύομαι... το blog για μένα ήταν μια ευκαιρία να γνωρίσω μια άλλη όψη του διαδικτύου την οποία δεν μετάνιωσα καθόλου που την γνώρισα, γιατί μέσα από αυτή συνάντησα άτομα που δεν θα ξεχάσω και ιδιαίτερα δεν θα ξεχάσω,όπως όλοι μας, την σχέση που είχαμε αναπτύξει με τις καθηγήτριες μας. Ήταν κάτι παραπάνω από καθηγήτριες και μαθητές... είχαμε γίνει οικογένεια. Έτσι λοιπόν σας αποχαιρετώ και καλωσορίζω την νέα γενιά συντακτών. Καλό καλοκαίρι :) Φίλι...