Κοινωνικά προβλήματα: Από τις εικόνες στις λέξεις (Γ3)

Τι είναι τα κοινωνικά προβλήματα; Κάθε μαθητής/τρια επιλέγει μια εικόνα η οποία παρουσιάζει ένα σημαντικό κοινωνικό πρόβλημα της εποχής μας και γράφει ένα μικρό κείμενο - μιας παραγράφου- για τις σκέψεις και τα συναισθήματα που του προκαλεί. Ένα ομαδικό "ρεπορτάζ" για όλα όσα εμποδίζουν πολλούς ανθρώπους της κοινωνίας μας να απολαμβάνουν βασικά αγαθά, να ζουν χωρίς φόβο, να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες με όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους... 


Η ανεργία είναι ένα κοινωνικό πρόβλημα πολύ σοβαρό και πολύ επίκαιρο. Ας αρχίσουμε από το τι σημαίνει αυτή η λέξη. Ανεργία είναι η κατάσταση ενός ατόμου, που, ενώ είναι ικανό, πρόθυμο και διαθέσιμο να απασχοληθεί, δεν δύναται να βρει εργασία. Αυτό το φαινόμενο έχει κατακλύσει την χώρα μας και ειδικότερα τους νέους, οι οποίοι ενώ έχουν τα κατάλληλα πτυχία, γνωρίζουν ξένες γλώσσες και έχουν τα απαιτούμενα προσόντα δεν βρίσκουν μια θέση εργασίας. Η ανεργία πλέον, έχει γίνει καθημερινός εφιάλτης των νέων. Από τα πανεπιστήμια ''βγαίνουν'' πολύ έξυπνοι άνθρωποι με όρεξη για δουλειά και φυσικά την ανάγκη χρημάτων. Ενώ λοιπόν κατέχουν ένα σωρό πτυχία, ο ανταγωνισμός είναι πολύ μεγάλος και δυστυχώς λίγοι νέοι εργάζονται σήμερα. Σε λίγα χρόνια όμως θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε και εμείς, η γενιά του 2000, την ανεργία πράγμα το οποίο με φοβίζει πάρα πολύ. Ενώ προσπαθούμε όλοι μας να έχουμε τα καλύτερα εφόδια για να βρούμε μια δουλειά στο μέλλον, τα πράγματα όλο και δυσκολεύουν. Οι απαιτήσεις αυξάνονται ενώ οι θέσεις στην εργασία μειώνονται ραγδαία όπως και μισθοί. Από το λύκειο οι πιθανότητες να περάσουμε σε μία σχολή μειώνονται διότι ο πήχης ανεβαίνει (τράπεζα θεμάτων, η βαθμολογία και της α' αλλά και της β' λυκείου μετράνε στην τελική βαθμολογία,δυσκολότερες εξετάσεις από τα άλλα χρόνια κ.α). Τα ερωτήματα που απασχολούν κάθε παιδί γ΄ γυμνασίου, λυκείου και κυρίως νέους πανεπιστημίου πιστεύω ότι είναι τα εξής: Θα βρω μια καλή δουλειά η οποία θα με βοηθήσει να βγάλω χρήματα για να ζήσω; Θα έχω τα κατάλληλα προσόντα για να βρω πιο εύκολα μια δουλειά ; Θα έχει γίνει καλύτερη η οικονομία της χώρας; Και το σημαντικότερο, θα έχει μειωθεί η ανεργία;
Χαρά Πλάγγεση

 Μην γυρίζεις το κεφάλι!
   
Η ανεργία είναι ένα μεγάλο πρόβλημα που μαστίζει την ελληνική  κοινωνία τα τελευταία χρόνια. Αυτό ως συνέπεια είχε να αυξηθεί το ποσοστό των άστεγων στις ελληνικές πόλης. Πολλοί συνάνθρωποι μας δίνουν κάθε μέρα ένα αγώνα επιβίωσης ενάντια στις δύσκολες καιρικές συνθήκες και την πείνα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως δεν είναι οι ίδιοι οι άστεγοι αλλά το τι κάνουμε εμείς για να αντιμετωπίσουμε αυτό το μεγάλης σημασίας θέμα. Ενώ καθένας από εμάς οφείλει να δώσει έστω την ελάχιστη βοήθεια, γυρίζουμε το κεφάλι διότι θεωρούμε ότι  πρόκειται για κάτι που δεν μας αφορά και τραβάμε τα παιδιά μας μακριά λες και επρόκειτο να μας επιτεθούν. Αλλά αυτό που δεν γνωρίζουμε είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι θέλουν απλά να ζήσουν όπως εμάς. Αξιοπρεπώς. Και για να το κάνουν αυτό χρειάζονται την, έστω και μικρή, βοήθειά μας διότι δεν μας κάνει κόπο να αφιερώσουμε ένα λεπτό σε αυτούς ούτε θα μας λείψε το ένα ή δύο ευρώ που θα δώσουμε. 
 Κωνσταντίνος Σιδέρης





Στις μέρες μας η ανεργία είναι ένα από τα σημαντικότερα κοινωνικά προβλήματα αν όχι το σημαντικότερο. Όπως βλέπουμε και στην παραπάνω εικόνα η ανεργία δυστυχώς, είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα που μαστίζει κυρίως τους νέους. Είναι τραγικό ένα νεαρό παιδί με δεκάδες πτυχία και ικανότητες να βρίσκεται άνεργο, μέσα στην ανασφάλεια ανησυχώντας για το αύριο. Όμως, η κατάσταση αυτή είναι ακόμα πιο δύσκολη για έναν άνθρωπο ο οποίος την μία μέρα πήγαινε χαρούμενος στην δουλεία και την επόμενη του ανακοινώνεται ότι απολύεται. Τέτοιες καταστάσεις είναι πραγματικά θλιβερές και στενοχωριέμαι ακόμα και όταν τις σκέφτομαι. Η ανεργία έχει οδηγήσει  πολλούς ανθρώπους στην αυτοκτονία οι οποίοι, βρισκόμενη σε απόγνωση, απελπίζονται και αυτοκτονούν. Πολλές φορές αναρωτιέμαι για το πώς μπορεί να σταματήσει αυτό το φαινόμενο και ποτέ δεν έχω βρει καμία λύση. Αντιθέτως, καταλήγω να αγχώνομαι και ανησυχώ για το ίδιο μου το μέλλον φοβούμενος για την μελλοντική επαγγελματική μου αποκατάσταση. Πάντως, παρ’ όλα αυτά έχω καταλήξει  σε ένα συμπέρασμα. Κανένας δεν πρέπει να θεωρεί δεδομένο τίποτα και όλοι όσοι έχουν δουλειά πρέπει να είναι χαρούμενοι και να μην παραπονιούνται για θέματα που αφορούν τη δουλεία τους.
Αλέξανδρος Σαμλίδης 



Τo φαινόμενο της έλλειψης στέγης μέτρα 3 δεκαετίες και σήμερα έχουμε περισσοτερο από 20.000 ανθρώπους να μένουν στο δρόμο.Αυτό είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης και της ανεργίας αλλά και έλλειψη ενδιαφέροντος από την κοινωνία.Πρόσφατα όμως ο νόμος στη χώρα τους αναγνώρισε σαν ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα.Έτσι έχει αρχίσει η πολιτεία να παίρνει ένα σωρό μέτρα για την ανακούφιση τους.Οι άστεγοι αντιμετωπι΄ζουν καθημερινά το πρόβλημα του φαγητού και του ύπνου. Γ'αυτό η πολιτεία θα πρέπει να σκέφτει την στέγαση τους σε κτίρια και την καθημερινή τους τρόφη στην αρχή και μετά την εύρεση εργασίας τους ώστε να μπορούν να τα βγάζουν μόνοι τους πέρα.
Κωνσταντίνος Χατζηγιάννης 




Η οικονομική κρίση φέρνει την φτώχεια. Και η οικονομική κρίση σήμερα είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για τους ανθρώπους. Κάποιοι  άνθρωποι είναι άστεγοι δεν έχουν να φάνε η να πιουν νερό.
Βαγγέλης Σαργκσιάν 




 Περπατάω στο δρόμο, βλέπω άστεγους και νιώθω τόσο άσχημα, σκέφτομαι μόνη μου μετά και λέω αν "είχα την οικονομική άνεση θα αγόραζα ένα σπίτι μεγάλο ή θα έφτιαχνα ένα χώρο και θα τους πήγαινα εκεί. Μην γελάσετε με τις σκέψεις μου ξέρω πως ακούγομαι σαν κάποιο 10χρονο που είναι ονειροπαρμένο. Αλλά όταν βλέπω τους άστεγους που δεν έχουν κάπου να κοιμηθούν και να φάνε νιώθω πως "φταίω" και εγώ και όλοι μας που κοιτάζουμε την ζωή μας μόνο και δεν μας απασχολεί που κάποιος τώρα κοιμάται έξω και κρυώνει γιατί μάθαμε και μαθαίνουμε να αποδεχόμαστε πράγματα και καταστάσεις τόσο εύκολα και να μην μας αγγίζουν "γιατί έλα μωρέ μέσα στην ζωή είναι όλα". Μόνο το συμφέρον μας κοιτάζουμε όλοι και πως θα βολευτούμε εμείς και μόνο εμείς.
Ελένη Μπουρνά 




Συχνά ενημερωνόμαστε από τα μέσα μαζικής ενημερώσεις  για ανθρώπους σε όλο τον κόσμο που ζούνε κάτω από τα όρια φτώχιας , άνθρωποι δεν έχουν όχι μόνο τα απαραίτητα για μια ποιοτικοί ζωή αλλά ούτε τα μέσα για επιβίωση. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν αυτοί ο άνθρωποι και για τους λόγους που οδηγούνται σε αυτή την  κατάσταση εξαθλίωσης είναι ενδεικτικά (η πείνα , η στέγαση, η ένδυση , οι αρρώστιες , η μόρφωση , η υγειονομική περιθάλψη , κοινωνικές αναταραχές, πόλεμοι , μεταναστευση και ρατσισμός)
Παναγιώτης Χιωτίνης 





Ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα που μου προκαλεί μεγάλη απογοήτευση είναι το ότι πολλοί άνθρωποι δεν έχουν να φάνε και καταφεύγουν στους κάδους απορριμάτων για να πάρουν το φαγητό τους! Σκέψεις και προβληματισμοί βομβαρδίζουν το μυαλό μου όταν βλέπω και ξαναβλέπω αυτή την εικόνα. Γιατί να μην είναι όλοι οι άνθρωποι ίσοι και ο ένας να βοηθάει τον άλλο ?Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση είναι πολύ απλή. Αν ο καθένας από εμάς  κάνει έστω μια πράξη αλληλοβοήθειας π.χ. να δώσεις ένα πιάτο φαγητό σε έναν από αυτούς τους ανθρώπους , θα μειώναμε κατά πολύ αυτές τις συνθήκες επιβίωσης και τρόπου ζωής .Άλλα το κακό είναι ότι κανένας από εμάς δεν προσπαθεί να βοηθήσει ή αν προσπαθεί το κάνει ελάχιστα και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα όχι μόνο να μην μειώνεται αυτό το πρόβλημα αλλά να εξαπλώνεται σιγά-σιγά !Όλα λοιπόν αυτά τα περιστατικά που συμβαίνουν στη χώρα μας είναι παράγοντας δικός μας γιατί κάποιοι από εμάς, τους (φτωχούς ανθρώπους)παίρνουν τις δουλειές με αποτέλεσμα να μην έχουν τα απαραίτητα χρήματα έτσι ώστε να κρατήσουν τα σπίτια του και ακόμα χειρότερα να αγοράσουν φαγητό.Έτσι λοιπόν άρχισα να καταλαβαίνω γιατί έχει φτάσει η χώρα μας σε αυτό το σχεδόν καταστροφικό σημείο και δυστυχώς με όλους αυτούς οι οποίοι είναι τα ¨θύματά¨ μας!
Βαγγέλης Φιαμπόλης


 Η  ρύπανση του περιβάλλοντος αποτελεί ένα σημαντικό κοινωνικό πρόβλημα . Υπάρχουν πολλοί τύποι ρύπανσης, ανάμεσά τους και η ρύπανση των αστικών περιοχών λόγω των καυσαερίων των αυτοκινήτων. Στις μεγαλουπόλεις παρατηρείται συχνά ενα νέφος πάνω απο το κέντρο της πόλης . Το νέφος δημιουργείται λόγω των καυσαερίων, τα οποία θα πρέπει να περιοριστούν και να βρεθεί ένας αποτελεσματικός τρόπος για τη μείωσή τους έτσι ώστε οι κάτοικοι των πόλεων να μπορούν να ζουν σε ενα περιβάλλον πιο υγιές και καθαρό.    Χρύσα - Μαρία Πλατή 
 



 Ο ρατσισμος ειναι ενα πολυ συνηθισμενο κοινωνικο φαινομενο στις μερες μας. Ολοι κρυβουμε μεσα μας εναν ρατσιστη αλλοι σε μικροτερο και αλλοι σε μεγαλυτερο βαθμο. Αυτο συμβαινει επειδη εχουμε μεγαλωσει σε μια κοινωνια με ελλειψη παιδειας. Αν ολοι οι ανθρωποι μεγαλωναν σε μια χωρα που αποδεχοταν το φυλο, την ισοτητα, την εθνικοτητα, το χρωμα, τη φυλη, τη θρησκεια, τις διαφορετικες πεποιθησεις και αποκτουσαν την καταλληλη παιδεια δε θα κατεκριναν το συνανθρωπο τους μονο και μονο επειδη ειναι διαφορετικος απο αυτους. Αραγε εχουμε αναρωτηθει ποτε πως θα ηταν ο κοσμος μας αν ζουσαμε ειρηνικα αποδεχομενοι ο ενας τη διαφορετικοτητα του αλλου χωρις να ειμαστε συνεχως στο προσκηνιο του πολεμου και της βιας που οφειλεται στο ρατσισμο ;
Λαμπρινή Πουλιάση






Διάλεξα αυτήν την εικόνα γιατί πιστεύω πως ο ρατσισμός είναι ένα από τα μεγαλύτερα κοινωνικά προβλήματα και που όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να το λύσουν, δεν μπορούν γιατί πολύ απλά όλο αυτό είναι μέσα στο μυαλό μας, και όσο διαφορετικός και αν είναι κάποιος, είναι ίσος με όλους μας και δεν αξίζει κάτι λιγότερο από εμάς.
Τόνια Σετάκη 





Θα έπρεπε να ζούμε σε μια κοινωνία που όλοι να έχουν δικαίωμα στη διαφορετικότητα. Να μην υπάρχουν στάσεις και συμπεριφορές απαξιωτικές και κάποιες φόρες  επιθετικές απέναντι στις θεωρητικά διαφορετικές ομάδες ανθρώπων με αποτέλεσμα να πληγώνουμε κάποιους ανθρώπους χωρίς να μας έχουνε πειράξει ποτέ  ή να μας έχουνε κάνει κάτι κακό. Δεν έχει καμία σημασία αν ο συνάνθρωπός μας ανήκει σε διαφορετική φυλή, χώρα, κοινωνική ομάδα ή θρησκεία.
Όλοι οι άνθρωποι είναι αποδεδειγμένα ίσοι. Παρόλο που οι άνθρωποι διαφέρουν κυρίως εμφανισιακά μεταξύ τους, γενετικά είναι ίδιοι. Ακόμα έχουν όλοι τα ίδια δικαιώματα, όπως ζωής και ισότητας.
Ειδικά εμείς η νέα γεννιά να είμαστε πρεσβευτές της ιδέας της ισότητας των ανθρώπων και με τον τρόπο μας να προσπαθούμε να πείσουμε και όλους τους άλλους ότι όλοι αξίζουμε και χρειαζόμαστε τον σεβασμό και την αγάπη όσο και διαφορετικοί και να είμαστε γιατί πάντα αυτό που δίνουμε, αυτό και εισπράτουμε και από τους άλλους.
Χρύσα Στρίγγου 


 Σχολικός Εκφοβισμός ή αλλιώς bullying  ως γενικότερη έννοια:

 

Ο σχολικός εκφοβισμός (αγγλ. school bullying) είναι ένα φαινόμενο νεανικής παραβατικότητας, που εμφανίζεται σε πολλές χώρες του κόσμου. Ο σχολικός εκφοβισμός αναφέρεται στη χρήση βίας μεταξύ μαθητών ή συνομηλίκων παιδιών με στόχο να προκληθεί πόνος ή αναστάτωση. Εμφανίζεται με τη μορφή του λεκτικού εκφοβισμού (κοροϊδία, διακρίσεις, σεξουαλικά σχόλια), του κοινωνικού εκφοβισμού (διάδοση φημών, καταστροφή προσωπικών αντικειμένων, απομόνωση από την ομάδα), του σωματικού εκφοβισμού (χτυπήματα, σπρωξίματα, κλωτσιές), του ηλεκτρονικού εκφοβισμού (εκβιασμός μέσω Διαδικτύου και ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, μέσω μηνυμάτων στο κινητό τηλέφωνο).
Ένα σημαντικό θέμα της εποχής μας είναι ο εκφοβισμός και τα αποτελέσματα αυτού. Παρόλο που φαίνεται πολύ μικρό πρόβλημα μπροστά σε άλλα πολιτικά, οικονομικά κ.α. προβλήματα που απασχολούν εμάς και τους γύρο μας είναι ένα θέμα το οποίο απασχολεί πολλούς συνανθρώπους μας, από τον συμμαθητή  μέχρι και κάποιον κοντινό φίλο ή μέλος της οικογένειας και ίσως να μην γνωρίζουμε ή να μην το παρατηρούμε.
Ψάχνοντας για εικόνες πάνω στο συγκεκριμένο πέτυχα αυτή τη συγκεκριμένη ζωγραφιά. Αν και δεν είναι πραγματική φωτογραφία το μήνυμα που θέλει να περάσει είναι αληθινό και πραγματικά σημαντικό. 
Δάφνη Περισιανίδη 



Ενα κοινωνικό πρόβλημα είναι η κακοποίηση των ζώων που όλο και πιο έντονα συμβαίνει στις μέρες μας. Οι άνθρωποι που κακοποιούν ζώα (είτε άγρια είτε ήμερα) για να εκτονώσουν τα νεύρα τους ή για να περάσουν ευχάριστα την ώρα τους, μου προκαλούν μίσος, οργή και θλίψη προς αυτά τα ΑΘΩΑ πλάσματα!! Επίσης εύχομαι ολόψυχα όποιοι διαπράττουν τέτοιο έγκλημα , τους αξίζει ένα ''βαρύ'' πρόστυμο και ο πιο βασανιστικός θάνατος...!!!!!Τέλος θέλω να πιστεύω ότι κάποια μέρα η πολιτεία θα ξυπνήσει και θα θεσπίσει νέους βαρύτατους νόμους γι' αυτούς που βασανίζουν και κακοποιούν αυτά τα ανυπεράσπιστα πλάσματα που λίγοι τα σκέφτονται..!!!
Ιωάννα Τούμα 



Σχόλια

  1. Παιδιά έχετε δίκιο για όλα και έχετε εκπληκτικές εργασίες με τέλεια καλο γραμμένα κείμενα και φανταστικές φωτογραφίες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η εργασία που με άγγιξε είναι αυτή με θέμα την Ανεργία. Αυτό συμβαίνει γιατί και εγώ έχω προβληματιστεί για το επαγγελματικό μου μέλλον. Επίσης πιστεύω ότι η συγκεκριμένη εργασία είναι πολύ εύστοχη καθώς αντικατοπτρίζει πλήρως την πραγματικότητα.
      ΚΟΥΡΚΟΥΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
  2. Η εργασία που μου αρέσει είναι του Βαγγέλη Φιαμπόλη γιατί έχει το καλύτερο θέμα και είναι μια ολκλήρωμενη εργασία. (Στάυρος Παναγιωτόπουλος)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ καλή δουλειά μπράβο.. Όλα τα θέματα είναι ενδιαφέροντα και αγγίζουν τους προβληματισμούς όλων μας!
    Δομνίκη Μπαρμπαρή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όλες η εργασίες είναι καταπληκτικές , μιλούν και αναφέρονται σε πολλά κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα μας. Όλοι οι μαθητές θέλουν μην είναι αυτό το μέλλον της κοινωνίας άλλα και της χώρας,αφού οι περισσότερες εργασίες μιλούν για την οικονομική κρίση.

    Αλέξης Λυκουρόπουλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η εργασία που μου κίνησε περισσότερο το ενδιαφέρον ειναι της Δάφνης Περισιανίδη επειδη ο σχολικός εκφοβισμός είναι ένα πολυ σύνηθες φαινόμενο που μας ενδιαφέρει όλους!!
    Κωνσταντίνα Παπαθανάση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αν και όλες σχεδόν οι εργασίες των παιδιών μιλούν για την ανεργία,κατάφερε ο καθένας τους ξεχωριστά να αναδείξει αυτό το πρόβλημα με διαφορετικό τρόπο.Μπράβο σε όλους,εξαιρετική δουλειά!
    Αναστασία Νάστου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Παρόλο που όλες οι εργασίες του Γ'3 ήταν πολύ σωστά δομημένες και με πολύ ωραίες εικόνες,αυτή που μου τράβηξε περισσότερο το ενδιαφέρον ήταν της Ιωάννας διότι περιέγραψε ένα πολύ σημαντικό στις μέρες κοινωνικό πρόβλημα, την κακοποίηση ζώων,που στους περισσότερους από εμάς δεν έχει περάσει καν από το μυαλό μας.
    Ορφέας Καραχάλιος .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Οι εργασίες των παιδιών με θέμα την ανέργια, ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της εποχής μας, με άγγιξαν και με προβλημάτισαν περισσότερο όταν κατάλαβα ότι τελικά το αρχικό πρόβλημα "Ανεργία" ευθύνεται στο μεγαλύτερο ποσοστό για τις σοβαρότατες παράπλευρες απώλειες, όπως φτώχεια, άστεγοι, αυτοκτονίες, κατάθλιψη, ανασφάλεια και παραίτηση των νέων από τα όνειρα τους.
    Καρδάμη Εριέττα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Θεωρώ πως όλες οι εργασίες ήταν υπέροχες αλλά αυτή που με εντυπωσίασε είναι της Ελένης Μπουρνά γιατί διάλεξε ωραίο θέμα που το συνδύασε με τη καθημερινότητα της και είπε τη γνώμη της με ενα ωραίο τρόπο .Μπράβο σε όλους.
    (Ευαγγελία Μέτσο)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Οι εργασίες όλων των παιδιών αξίζουν συγχαρητήρια γιατί κατάφεραν να εντοπίσουν τα κοινωνικά προβλήματα της εποχής μας και να τα αναλύσουν με εύστοχα σχόλια. Το φωτογραφικό υλικό είναι τόσο ζωντανό που νομίζει κανείς πως οι εικόνες θα μιλήσουν... Πολλά μπράβοο σε όλα τα παιδία!!
    (Λυδία Παππά)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Όλες οι εργασίες ήταν καταπληκτικές καθώς τις διάβαζα από το μυαλό μου πέρασαν όλα αυτα τα προβλήματα που όντως τα βλέπουμε στην καθημερινή μας ζωή άστεγους,χτυπημένα ζωάκια , συνάνθρωποί μας διαφορετικού ίσως χρώματος ή χώρας να πινάνε και να βιώνουν καθημερινά τριτοκοσμικές συνθήκες ζωής και όλα αυτά σε έναν κόσμο άρρωστο και βρομερό από εμάς .. Κάτι πρέπει να γίνει αυτά πρέπει να αλλάξουν πώς ;
    Ν.Ν.Σώκος Γ3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. 'Ολες οι εργασίες ήταν τέλειες άφου όλες ήταν βγαλμέναις απο την ζώη και καταγράψαναι όλα τα κοινονικά προβλήματα..................ΜΠΡΑΒΟ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΝΑΤΕ ΟΛΟΙ ΤΕΛΕΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    Χρύσα Στρίγγου Γ'3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Όλες οι εργασίες έχουν ενδιαφέρον γιατί θίγουν σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα, επίσης οι φωτογραφίες που εχουν επιλέξει κανουν τα προβλήματα πιο φανερα.

    Μαίρη Κιουρτζόγλου

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα σχολικά χρόνια των παππούδων μας (1950-1960) Β΄ Μέρος

Τα σχολικά χρόνια των γονιών μας (1970-1980)

30 χρόνια μετά.... η συνάντηση δύο φίλων