Με το καράβι του Οδυσσέα....

Φέτος, για άλλη μια φορά η Α΄Γυμνασίου ξεκίνησε με το καλό το ταξίδι της για το παραμύθι των παραμυθιών, την Οδύσσεια του Ομήρου.
Ο Όμηρος, ἐνας από τους μεγαλύτερους παραμυθάδες των αιώνων, θα σας κρατήσει συντροφιά για δυο χρονιές, φέτος με την Οδύσσεια και του χρόνου με την Ιλιάδα. 

Ο Οδυσσέας, ο αγαπημένος ήρωας με το θάρρος, την εξυπνάδα, την εφευρετικότητα αλλά και τον αυτοθυσιαστικό του χαρακτήρα, την αγάπη για την οικογένεια και την πατρίδα του, θα είναι ο σύντροφός μας για μερικούς μήνες. 

Ας δούμε,  λοιπόν, πώς κάποιοι καλλιτέχνες και δάσκαλοι σκάρωσαν ένα βιντεάκι για τον Οδυσσέα και τις περιπέτειές του.
 


Μπορείτε να βρείτε κι εσείς τραγούδια, ποιήματα, ζωγραφικούς πίνακες ή ό,τι αλλο φανταστείτε. Μοιραστείτε το μαζί μας.
Καλό ταξίδι!!!
Γιάννα Παπανδρέου
Οδύσσεια του Ομήρου

Σχόλια

  1. Ανώνυμος12 Οκτωβρίου 2012 στις 12:58 μ.μ.

    Πιστεύω πως είναι ένα πολύ επιμορφωτικό και ωραίο μάθημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος12 Οκτωβρίου 2012 στις 1:00 μ.μ.

    Πιστευώ πως είναι ένα πολύ επιμορφωτικό και ωραίο μαθημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γαρυφαλλιά Σαμιώτη29 Οκτωβρίου 2012 στις 10:53 π.μ.

      Ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια αλλά δεν μας λες το όνομά σου...Μπορείς και τώρα να το κάνεις. Θυμήσου την επόμενη φορά να το γράψεις.

      Γιάννα Παπανδρέου

      Διαγραφή
  3. Ανώνυμος20 Οκτωβρίου 2012 στις 10:22 π.μ.

    Ωραίο, αλλά όχι σαν το κανονικό




    Αριστείδης






    ονικό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γαρυφαλλιά Σαμιώτη29 Οκτωβρίου 2012 στις 10:56 π.μ.

    Παιδιά, δεν βλέπω να μας παρουσιάζετε και εσείς υλικό καλλιτεχνικό για την Οδύσσεια. Δεν είναι δύσκολο, σας θυμίζω τον κόμβο "Ελληνικός Πολιτισμός"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα σχολικά χρόνια των παππούδων μας (1950-1960) Β΄ Μέρος

Εικόνα
Όταν διαβάσαμε τη Νέα Παιδαγωγική του Ν. Καζαντζάκη στην τάξη του Α3, τα παιδιά εξέφρασαν την απορία για την αυστηρότητα των δασκάλων στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου. Οι δικές τους εμπειρίες από το σχολείο είναι πολύ διαφορετικές. Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές νευριάζουν καμιά φορά και φωνάζουν, αλλά ποτέ δεν χτυπούν τα παιδιά και οι τιμωρίες είναι σπάνιες. Βέβαια, όπως και τότε έτσι και τώρα συνεχίζει να υπάρχει η εξέταση, τα διαγωνίσματα, οι πλάκες, τα αστεία, οι παραστάσεις, κλπ.  -Αλήθεια, έχετε ποτέ ρωτήσει τους γονείς και τους παππούδες σας για τα μαθητικά τους χρόνια; Η ερώτηση αυτή έδωσε το έναυσμα για μια σειρά συνεντεύξεων και αφηγήσεων που συνέλεξαν τα παιδιά από τους παππούδες, τις γιαγιάδες και τους γονείς τους μαζί με λιγοστές φωτογραφίες, πολύτιμα ενθύμια αλλά και εύγλωττοι μάρτυρες μιας άλλης εποχής. Διαβάσαμε, ακούσαμε και συζητήσαμε τα κείμενα και τις συνεντεύξεις μέσα στην τάξη και σας τα παρουσιάζουμε ανά δεκαετία. Μαθητές και μα
Διαβάστε περισσότερα

Τα σχολικά χρόνια των γονιών μας (1970-1980)

Εικόνα
Όταν διαβάσαμε τη Νέα Παιδαγωγική του Ν. Καζαντζάκη στην τάξη του Α3, τα παιδιά εξέφρασαν την απορία για την αυστηρότητα των δασκάλων στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου. Οι δικές τους εμπειρίες από το σχολείο είναι πολύ διαφορετικές. Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές νευριάζουν καμιά φορά και φωνάζουν, αλλά ποτέ δεν χτυπούν τα παιδιά και οι τιμωρίες είναι σπάνιες. Βέβαια, όπως και τότε έτσι και τώρα συνεχίζει να υπάρχει η εξέταση, τα διαγωνίσματα, οι πλάκες, τα αστεία, οι παραστάσεις, κλπ.  -Αλήθεια, έχετε ποτέ ρωτήσει τους γονείς και τους παππούδες σας για τα μαθητικά τους χρόνια; Η ερώτηση αυτή έδωσε το έναυσμα για μια σειρά συνεντεύξεων και αφηγήσεων που συνέλεξαν τα παιδιά από τους παππούδες, τις γιαγιάδες και τους γονείς τους μαζί με λιγοστές φωτογραφίες, πολύτιμα ενθύμια αλλά και εύγλωττοι μάρτυρες μιας άλλης εποχής. Διαβάσαμε, ακούσαμε και συζητήσαμε τα κείμενα και τις συνεντεύξεις μέσα στην τάξη και σας τα παρουσιάζουμε ανά δεκαετία. Το σχολείο παλ
Διαβάστε περισσότερα

30 χρόνια μετά.... η συνάντηση δύο φίλων

Εικόνα
Αργήσαμε αλλά τα καταφέραμε... Μετά το διήγημα του Α. Τσέχωφ "Ο Παχύς και ο αδύνατος" τα παιδιά του Γ1 και του Γ2 έγραψαν μια φανταστική ιστορία, την υποτιθέμενη συνάντηση, μετά από 30 χρόνια, με έναν παλιό τους συμμαθητή. Πολλά κείμενα ήταν καταπληκτικά και είχαν πολύ γέλιο, αλλά δυστυχώς οι δημιουργοί τους δεν τα δακτυλογράφησαν. Οπότε σας παροουσιάζουμε όσα έχουμε στα χέρια μας... Ύστερα από 30 χρόνια... . Καθώς περπατούσα ήρεμα στον δρόμο, μπας και βρω κανένα φράγκο, συναντάω τον φίλο μου, τον Στέφανο. -Στέφανε, εσύ είσαι, πώς είσαι ρε χαμένη ψυχή, καλά; Η οικογένεια καλά; -Δόξα τον θεό όλα πηγαίνουν ρολόι, εσύ πως είσαι; καλά; Έχεις δουλεία; Εγώ; (όχι που δεν θα ρώταγες). Ναι έχω. Που; Στον ΟΑΕΔ. Α, πολύ ωραία, μα καλά με μέσον μπήκες; Eίναι πολύ δύσκολο. Ε, βεβαία. Ποιος σε έβαλε, ρε φίλε; Ο κύριος οικονομική κρίση, πολύ ωραίος τύπος , είναι γνωστός για την δουλειά του, να φανταστείς άλλοι 10.000 άνθρωποι έχουν μπει στον ΟΑΕ
Διαβάστε περισσότερα