Η νεοναζιστική μόδα




Στην δύσκολη εποχή που ζούμε θα ήταν αδύνατο τα παιδιά και κυρίως οι έφηβοι, να αδιαφορούν για την κρίση και για τα γεγονότα που συμβαίνουν. Δυστυχώς, αυτό σε μεγάλο βαθμό συμβαίνει. Οι έφηβοι δεν δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την κρίση και τα γεγονότα που επικρατούν στην χώρα μας. Ένα μικρό ποσοστό, μια μειοψηφία θα μπορούσαμε να πούμε, είναι αυτοί που ενδιαφέρονται και παρακολουθούν τα γεγονότα. 
 

Τα τελευταία δύο τρία χρόνια στην χώρα μας έχει αυξηθεί η δύναμη της ακροδεξιάς. Λένε, όσοι ασχολούνται με τα πολιτικά, ότι αυτό έγινε λόγω της οικονομικής κρίσης και της απογοήτευσης του κόσμου απο τους πολιτικούς. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι ακροδεξιοί επηρεάζουν και μαθητές στα σχολεία. Μαθητές, δηλαδή το μέλλον της πληγωμένης βαθια Ελλάδας, γίνονται νοσταλγοί του Χίτλερ, ενός αθρώπου που προκάλεσε έναν παγκόσμιο πόλεμο, ενός ανθρώπου που επειχήρησε να εξαφανίσει έναν ολόκληρο λαό, τους Εβραίους, ένος ανθρώπου που είχε την Ελλάδα υπό κατοχή για 4 χρόνια, ενός ανθρώπου που μέσα απο την ιδεολογία του καλλιεργούσε το μίσος και τον φασισμό, μια ιδεολογία πάρα πολύ μακρυά από τα δημοκρατικά όρια. Ευτυχώς για την Ελλάδα και τον κόσμο ακόμα, μέτα την δολοφονία του Πάυλου Φύσσα (Killah P) από μέλος νεοναζιστικού κόμματος, οι μάσκες εκείνων που λένε ότι θέλουν να σώσουν την χώρα από τους "απατεώνες" πολιτικούς και τους ξένους έπεσαν και το αληθινό πρόσωπο, ένα εγκληματικό, ναζιστικό πρόσωπο με στόχο την ρήξη του δημοκρατικού πολιτεύματος εμφανίστηκε. Αυτή η αποκάλυψη ίσως θα έπρεπε να προβληματίσει τον κόσμο πως για ακόμα μια φορά οι πολιτικοί που υποστηρίζουν δεν είναι αυτοί που φαίνονται και δεν είναι μόνο για την ακροδεξια είναι για όλες τις πολιτικές παρατάξεις που κυβερνούν την χώρα ακόμα και τον κόσμο. Το μήνυμα δεν είναι πως δεν πρέπει να υποστηρίζεις κανέναν αλλά πως πρέπει να είμαστε λίγο επιφυλακτικοί παντού και πάνω απ΄ολα να πιστεύουμε στις δημοκρατικές αρχές και αξίες.

"Ανώνυμος στοχαστής"


Σχόλια

  1. Πολύ ώριμη και επί του θέματος παρουσίαση. Αξίζει να μαθαίνουμε από το παρελθόν και να προλαβαίνουμε καταστάσεις όταν τα σημάδια γύρω μας μας θυμίζουν δυσάρεστες σελίδες της ιστορίας....

    Χωρίς μάλιστα προηγούμενη συνεννόηση, η ανάρτησή σου, Ανώνυμε στοχαστή, ταίριαξε με το αφιέρωμά μας για την Άννα Φρανκ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα σχολικά χρόνια των παππούδων μας (1950-1960) Β΄ Μέρος

Τα σχολικά χρόνια των γονιών μας (1970-1980)

30 χρόνια μετά.... η συνάντηση δύο φίλων