"Ο πόλεμος των κουμπιών" και μια ιστορία σε διαφορετικές συνέχειες...
Το αφήγημα του Γ. Ιωάννου "Ο πόλεμος των κουμπιών" ( ΕΦΗΒΩΝ ΚΑΙ ΜΗ , εκδόσεις Κέδρος, 1982) μιλάει για ένα "φιλόδοξο και φιλομαθή" μαθητή του Λυκείου, με πολλές προσδοκίες για τον εαυτό του, ο οποίος κάθε χρόνο γράφει χαρτάκια με προγράμματα μελέτης και οργάνωσης του χρόνου που, ωστόσο, ποτέ δεν κατορθώνει να πραγματοποιήσει. Το αφήγημα τελειώνει έτσι:
"Λοιπόν, τι θα γίνει; τι θα γράψω στο νέο πρόγραμμα; Γιατί πρόγραμμα οπωσδήποτε θα γράψω, αλλιώς αδύνατο να ηρεμήσω ψυχικά. Θα γράψω και θα το κολλήσω στο σανίδι της βιβλιοθήκης. Είμαι ένας φιλομαθής και φιλόδοξος μαθητής εγώ. Λοιπόν, τι να γράψω;
Οι μαθητές-τριες του Γ2 ανέλαβαν να συνεχίσουν την ιστορία... Ιδού ορισμένα κείμενα:
Τι να γράψω; Και μετά το ξανασκέφτηκα. Τόσα χρόνια έγραφα σε χαρτάκια τα όνειρα και τις φιλοδοξίες μου για το μέλλον για να μην αλλάξω γνώμη για αυτά αργότερα. Όμως τι νόημα έχει να κάνω κάτι τέτοιο; Το να τα γράφω σε ένα χαρτί δείχνει ότι δεν είμαι ακόμα σίγουρος γι αυτό που θέλω. Οπότε η σωστή ερώτηση δεν είναι τι να γράψω αλλά τι θέλω. Είμαι, λοιπόν, ένας φιλόδοξος μαθητής και αυτό που θέλω είναι να γραφτώ στην ιστορία. Ποιοι άνθρωποι μένουν στην ιστορία; Εύκολη ερώτηση. Κατακτητές, πολιτικοί, καλλιτέχνες και επιστήμονες. Πολιτικός; Είναι καλή ιδέα και δε θέλει και πολύ διάβασμα. Όμως όποτε κάθομαι και τους παρακολουθώ στις ειδήσεις να βγάζουν αυτούς τους μεγάλους και γεμάτους ψέματα λόγους, πλήττω αφάνταστα. Οπότε όχι. Καλλιτέχνης; Στα εικαστικά δεν μπορώ να τραβήξω μια ίσια γραμμή και στη μουσική… η φωνή μου είναι σαν βραχνού βατράχου. Είμαι αυτό που λένε και από φωνή κορμάρα. Μόνο την κιθάρα ξέρω να γρατζουνάω λίγο. Επομένως άστο καλύτερα. Επιστήμονας; Ναι, θέλει πολύ διάβασμα αλλά εμένα πάντα μου άρεσε η έρευνα και η φυσική είναι από τα λίγα μαθήματα που είμαι καλός και δεν έχω μείνει πίσω. Και αφού είναι ένα πράγμα που αγαπάω δεν θα αλλάξω γνώμη γι αυτό κι μπορώ να το συνδυάσω και με τη κιθάρα που επίσης λατρεύω. Έσκυψα να τα γράψω στο χαρτί, όμως σταμάτησα. Δε θα ξαναγράψω ποτέ στο χαρτί τα σχέδια μου, θα τα έχω στο μυαλό μου. Αυτό που θα κάνω φέτος είναι να στρωθώ στο διάβασμα για να καλύψω τα κενά μου. Και η τηλεόραση κομμένη από δω και πέρα!
Μιχαέλα Καραγιάννη
....Ε, λοιπόν, δε θα γράψω τίποτα! Κάθε φορά που γράφω πρόγραμμα, δεν κάνω τίποτα.Το σανίδι έχει γεμίσει χαρτάκια με προγράμματα αλλά το μυαλό μου έχει γεμίσει μόνο με βλακείεs. Οι φίλοι μου θα περάσουν σε ανώτατεs σχολέs και εγώ θα μείνω στόκοs. Τέρμα τα λόγια και τα χαρτάκια λοιπόν.
Αρχίζουν οι πράξειs και οι κανόνεs.
-Τέλοs η τηλεόραση
-Οικονομία στο τηλέφωνο
-Τραγούδια μόνο στιs γιορτέs
-Βόλτεs και γήπεδο μόνο όταν έχω τελειώσει τις υποχρεώσειs
Για να δούμε αν θα τα καταφέρω. Θα βάλω στοίχημα με τον ευατό μου....
Χάρηs Κιουρτζόγλου
Λοιπόν, νομίζω πως βρήκα τι θα γράψω στο νέο μου πρόγραμμα. Θέλω οπωσδήποτε να ελαττώσω λίγο τις ώρες που κάθομαι στην τηλεόραση, έτσι θελω να έχω το βράδυ περισσότερο χρόνο χαλάρωσης, πρέπει το πρωί να ξυπνάω 20 λεπτά πιο νωρίς για να μην αργώ τις πρώτες ώρες όχι μόνο για τις απουσίες αλλά πιο πολύ για να ακούσω αυτά που λέει ο καθηγητής, αλλιώς μου φαίνονται αλαμπουρνέζικα. Τέλος και κυριότερο, να ελαττώσω τον χρόνο μου μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή, γιατί η ώρα περνάει πολύ γρήγορα, μέχρι να πεις κύμινο έχει περάσει μία ώρα με συνέπεια να κάνω λίγο βιαστικά τα μαθήματα μου ώστε να αναπληρώσω τον χρόνο που έχασα παίζοντας στο ίντερνετ. Ελπίζω αυτό το πρόγραμμα να με βοηθήσει κάπως στο να διαβάζω καλύτερα και πιο προσεχτικά ώστε το βράδυ που θα είμαι κουρασμένος να μην διαβάζω, αλλά να κάνω ό,τι θέλω.
Δημήτρης Κούρος
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου