Το Πάσχα των Ελλήνων!

Άνοιξη επιτέλους... Κάτω από τα πέλματά μας εδώ και μήνες νιώθουμε τους σπόρους να τρίζουν και να προβάλλουν δειλά με το γρασίδι και τα λουλούδια, δειλά δειλά... Αλλά τώρα έφτασε η ώρα να γίνει το ξέσπασμα, να αναστηθούν οι σπόροι που πέθαναν και να ξαναφέρουν ζωή.

Ανέκαθεν οι Έλληνες αλλά και όλοι οι λαοί που ζούσαν μια έντονη άνοιξη γιόρταζαν την εποχή αυτή, τραγουδούσαν για μυθικούς ήρωες ή και θεούς που είχαν πεθάνει με το χειμώνα και ανασταίνονταν την άνοιξη μαζί με τη φύση.

Στην Ορθοδοξία σε λίγες μέρες θα ακολουθήσουμε τον Ιησού στο Γολγοθά, στο Σταυρό και στο θάνατο....

Τραγούδι:Νίκος Ξυλούρης, Μουσική:Λουκάς Θάνος

Κώστα Βάρναλη, "Οι πόνοι της Παναγιάς"

Πού να σε κρύψω γιόκα μου

να μη σε φτάνουν οι κακοί

σε ποιο νησί του ωκεανού

σε πια κορφή ερημική.

Δε θα σε μάθω να μιλάς

και τ' άδικο φωνάξεις

ξέρω πως θα χεις την καρδιά

τόσο καλή τόσο γλυκή

που μες τα βρόχια της οργής

ταχειά, ταχειά θε να σπαράξεις.

Συ θα'χεις μάτια γαλανά

θα 'χεις κορμάκι τρυφερό

θα σε φυλάω από ματιά κακή

και από κακό καιρό

Από το πρώτο ξάφνιασμα

της ξυπνημένης νιότης

δεν είσαι συ για μάχητες,

δεν είσαι συ για το σταυρό

εσύ νοικοκερόπουλο

όχι σκλάβος, όχι σκλάβος ή προδότης

Κι αν κάποτε τα φρένα σου

το δίκιο φως της αστραπής

κι αν η αλήθεια σου ζητήσουνε

παιδάκι μου να μην τα πεις

Θεριά οι ανθρώποι δεν μπορούν

το φως να το σηκώσουν

δεν είναι η αλήθεια πιο χρυσή

απ' την αλήθεια της σιωπής

χίλιες φορές να γεννηθείς

τόσες, τόσες θα σε σταυρώσουν.

* * *

Ωστόσο, εμείς ας μιμηθούμε τους σπόρους. Ας προσδοκάμε

μετά το σκοτάδι του χειμώνα, πως θα έρθει η Άνοιξη, γύρω 

μας και μέσα μας!

Καλή Ανάσταση! 

Γιάννα Παπανδρέου