Καθηγητές στα θρανία (μέρος IV)

Το τέταρτο και τελευταίο μέρος του αφιερώματος "Καθηγητές στα θρανία" είναι έτοιμο! Ευχαριστούμε πολύ τους καθηγητές και τις καθηγήτριες που μας αφιέρωσαν το χρόνο τους, τις πολύτιμες αναμνήσεις τους και τις ακόμα πιο πολύτιμες φωτογραφίες τους. Επίσης, ένα μπράβο σε όλα τα μέλη της συντακτικής ομάδας που εργάστηκαν αδιαμαρτύρητα και πολλές ώρες με τις συνεντεύξεις, απομαγνητοφωνώντας και καταγράφοντας τις εκμυστηρεύσεις των καθηγητών τους. Η Εύα Τζανακάκη επιμελήθηκε τα κολάζ του αφιερώματος.

 

 Ν. Φράγκου, καθηγήτρια γαλλικών

-Θέλουμε να μας πείτε μια ιστορία από τα θρανία που θυμάστε.
Οι καλύτερες στιγμές ήταν στο τελείωμα των εκδρομών, που παίζαμε κεφτεδομαχίες. Η μανούλα μου μου έβαζε σαράντα κεφτεδάκια, δέκα βραστά αυγά, μια μηλόπιτα και τρία σάντουιτς! Το ίδιο έκανε και η μανούλα όλων των παιδιών, οπότε μας έβγαιναν γύρω στους δυόμιση με τρεις χιλιάδες κεφτέδες. Η πιο ωραία φάση ήταν πριν σφυρίξουν τη λήξη της εκδρομής που γινόταν η φοβερή κεφτεδομαχία και γυρίζαμε όλοι λαδωμένοι. Ήταν και η μοναδική μέρα που πηγαίναμε με ρούχα κανονικά και όχι με ποδιές και ήταν απίστευτη στιγμή, γιατί τρώγαμε τις τάρτες και τις μηλόπιτες και σκοτωνόμασταν με τους κεφτέδες. Η μαμά μου τους έκανε και πολύ μικρούς, σαν σφαίρες. Αλλά ήταν κάποιων παιδιών οι μαμάδες που τους έκαναν πλακουτσωτούς και τους αλεύρωναν και αυτοί λεκιάζανε, ενώ οι δικοί μου πονάγανε κι όλας.
-Κάνατε σκονάκια;
Τώρα να πω την αλήθεια;
Όλη, με λεπτομέρειες!
Θα τη διαβάσουν όλοι οι μαθητές;
-Οι περισσότεροι...
Τίγκα στο σκονάκι. Ειδικά στη χημεία αν έπαιρνες την ποδιά μου και την τίναζες θα έπεφταν από παντού σκονάκια. Και το θέμα είναι ότι τότε δίναμε 2 φορές τη χρονιά εξετάσεις. Το χειμώνα ήταν η καλύτερη μου! Φορούσαμε ζακέτες και μακριά, ενώ τον Ιούνιο είχαμε μόνο την ποδιά που έχει δύο τσέπες, είχαμε τα πόδια, χέρια. Αυτή η χημεία! Ποτέ δεν έμαθα χημεία. Έκανα συνέχεια σκονάκια. Τους τύπους, τις αντιδράσεις κ.λ.π. Μετά είχα σοβαρό πρόβλημα... δεν είχα πολλές τσέπες!
-Κάποιος καθηγητής που αγαπούσατε ή δεν χωνέυατε;
Ο καθηγητής που αγαπούσα και στο γυμνάσιο και στο λύκειο ήταν φιλόλογος. Στο γυμνάσιο είχαμε μια καταπληκτική κυρία που με έστρεψε προς τη θεωρητική. Της είχα πολύ αδυναμία και... αυτή φταίει για όλα! Και στο λύκειο είχαμε ένα κύριο εξαιρετικότατο, άλλο επίπεδο πλέον, ο οποίος με αγαπούσε και τον αγαπούσα. Ήταν αμοιβαία αυτά. Οι δύο αγαπημένοι μου. Ο μισητός μου καθηγητής...θεός σχωρέστον, ήταν ο μαθηματικός στο λύκειο. Πολλοί ήταν αλλά τελοσπάντων. Αυτός ο καθηγητής με τιμώρησε άδικα στην τρίτη λυκείου πάλι επειδή ήμουν πρόεδρος. Κάποια στιγμή είχαμε μια διαφορά απόψεων και τον Ιούνιο στα γραπτά μου έβαλε 4,5 και 6. Ενώ ήμουν καλή μαθήτρια γενικώς. Στα μαθηματικά όχι, αλλά ένα 16 το είχα. Και επειδή πήρα το μέρος της τάξης ως πρόεδρος, μου είπε: "θα σου πω εγώ...". Ο συγκεκριμένος, λοιπόν, μου έχει αφήσει μια κακή ανάμνηση, άδικη.

-Από φλερτ...;
Φ- Από φλερτ... ήταν απαγορευμένο. Καταρχάς όπως ξέρετε ήμασταν χωρισμένοι σε αρρένων και θηλέων. Περνούσαμε, τελείως τυχαία από τα κάγκελα και μιλούσαμε πολύ σπάνια με τα αγόρια. Αλλά πρώτο σοβαρό φλερτ είχα στην τρίτη λυκείου όπου για το συγκεκριμένο έκανα και κοπάνα την τελευταία ώρα και πήγαμε για ένα καφέ, στην πλατεία Εξαρχείων που το σχολείο ήταν δίπλα. Και ήταν ταυτόχρονα και τραυματική εμπειρία γιατί έπεσε μια καμπάνα και πήραν τηλέφωνο στο σπίτι, στην αστυνομία, κάτι έγινε και καλά. Ναι, και είχα βγει με ένα συνομήλικο αγόρι και ήπιαμε ένα τσάι, σοκολάτα και έγινε χαμός, πήραν τον πατέρα μου, ο πατέρας μου πήρε τη μάνα μου και παραλίγο να φωνάξουν όντως την αστυνομία.
Εντωμεταξύ ήμασταν όλες τότε ερωτευμένες με έναν καθηγητή αναπληρωτή. Όλες όμως! Ήταν νέος, γύρω στα 27. Και ήταν ΤΌΣΟ άσχημος και ΤΌΣΟ κοντός. Κακάσχημος... τώρα το λέμε και γελάμε με τις παλιές μου συμμαθήτριες. Ήμασταν όλες ερωτευμένες από την πρώτη γυμνασίου μέχρι την τρίτη λυκείου με αυτόν. Ήταν το μοναδικό νεαρό αρσενικό που κυκλοφορούσε μέσα στο σχολείο. Ο λυκειάρχης ήταν 107 ετών, οι καθηγητές και 50άρηδες να ήταν πάλι ήταν υπερβολικά μεγάλοι για εμάς. Ήταν ο μόνος που είχε έρθει. Ποπο, χαμός γινόταν. Να μάθουμε που μένει, να μάθουμε το τηλέφωνό του. Ήταν ένας μαυριδερός, κοντός πολύ-του ρίχναμε 2 κεφάλια- και φορούσε συνέχεια ένα κοστούμι πρασινοκυπαρισσί. Του είχαμε βγάλει και τραγούδια, αλλάζαμε τους στίχους. Π.χ. το γνωστό του Νταλάρα "το πουκάμισο το θαλασσί, μια φορούσα εγώ και μια εσύ." Εμείς λέγαμε "το κοστούμι το κυπαρισσί, μια φορούσα εγώ και μια εσύ."

Μαρίνα Ανδρουτσοπούλου, καθηγήτρια καλλιτεχνικών

Μια ευχάριστη ή δυσάρεστη έντονη ανάμνηση από το σχολείο, κα Ανδρουτσοπούλου. 

Εγώ πήγαινα θηλέων, έτσι; Τέλειωσα το 7^ο  Γυμνάσιο Πειραιά, ήταν μόνο κορίτσια, κάναμε πολλά αστεία. Έντονη ανάμνηση είναι όταν κάναμε γυμναστική. Στη γυμναστική φοράγαμε στολή, άσπρη, μπλούζα μπλε παντελόνι αυστηρά και μαζευόντουσαν διάφοροι γαμπροί και περιμένανε … Είχαμε, λοιπόν, γυμναστική και ετοιμαζόμασταν, βγαίνει μία στο παράθυρο, μιλάει με το φίλο της από κάτω, ο οποίος είχε και ένα φίλο του μαζί. Λέει ο φίλος του φίλου « Μου αρέσει αυτή η φίλη σου που πέρασε τώρα, ποια είναι, τι κορίτσι είναι αυτό, φέρε την εδώ..». Μας ρωτάει ο πρώτος « Ρε κορίτσια, ποια πέρασε τώρα;» « Πώς ήτανε; » ρωτάμε εμείς. « Φόραγε άσπρη μπλούζα!». Ε, βγήκαμε και οι τριάντα μετά στα παράθυρα!!! (γέλια…) Αυτό μου’ χει μείνει! 

Κάνατε σκονάκια…; 

Σκονάκια έκανα μόνο μια φορά, στην Γ΄ Λυκείου, στα Θρησκευτικά που βαριόμουνα να διαβάσω…

Και πώς τα κάνατε τα σκονάκια; 

Ε, τότε έλεγαν «βγάλτε μια κόλλα χαρτί», είχα εγώ έτοιμες τις ερωτήσεις, τις απαντήσεις γραμμένες από το σπίτι με μολύβι κι έβγαζα εκείνη την κόλλα, έβγαζα και το μολύβι μου μαζί, υποτίθεται ότι τα έγραφα εκείνη την ώρα, πολύ οργανωμένη … αλλά μόνο στα Θρησκευτικά, βαριόμουνα…

Και έπιασε, έπιασε;

Ναι, στη Γ΄ Λυκείου …όλο το Γυμνάσιο, Λύκειο τίποτα!

Για πείτε μας, έναν καθηγητή που τον συμπαθούσατε ή τον αντιπαθούσατε πάρα πολύ, κάποιο έντονο συναίσθημα. 

Λάτρευα τον μαθηματικό μας, τον Κοντομάρη , που έκανε πολύ ωραίες πλάκες και μ’ άφηνε να μουτζουρώνω το βιβλίο ατελείωτα χωρίς να μου κάνει παρατήρηση και μισούσα τη γυμνάστρια που πρέπει να’ φαγα και κάποιο χαστούκι κάποια στιγμή…

Γιατί;

Δε θυμάμαι, τότε έπεφτε με δύναμη ξύλο, δέρνανε, χαστούκια πέφτανε…

Μάλιστα, και η τελευταία και καυτή ερώτηση: το πρώτο φλερτ!

Το πρώτο φλερτ ήρθε στο Πολυτεχνείο! Πιο νωρίς, δε νομίζω, ήμασταν κορίτσια, πολύ αυστηρά τα πράγματα σε μας και στην περιοχή. Νομίζω φοιτήτρια πια, στο Πολυτεχνείο. Εάν είχε κανένα καλοκαιρινό...  στο σχολείο αποκλείεται, λόγω έλλειψης υλικού!!!

 Δημήτρης Χίνης, μαθηματικός

Κε Χίνη, μια πρώτη ερώτηση είναι, έχετε κάποια πολύ ευχάριστη ή δυσάρεστη ανάμνηση από το σχολείο;

Μια χαρακτηριστική στιγμή, θυμάμαι ένα επεισόδιο με κάποιους συμμαθητές μου τους οποίους βλέπω ακόμα και σήμερα. Αλλά ας πάρω τα πράγματα από την αρχή. Εγώ δεν ασχολιόμουν καθόλου με τα Γαλλικά, ήμουν ο πιο άσχετος. Να το ομολογήσω, το έχω μετανιώσει. Σε όλη τη διάρκεια του έτους δεν μιλούσα καθόλου στα Γαλλικά, κάπως περνούσε η ώρα. Τα παιδιά να το αποφεύγουν αυτό, εγώ το έχω μετανιώσει. Τέλος πάντων, μια φορά ένας συμμαθητής που ήταν πολύ καλός καθόταν από πίσω μου.  Η καθηγήτρια του μιλούσε στα Γαλλικά και κάτι τον ρώτησε. Αυτός επειδή δεν ήταν σίγουρος εάν απευθυνόταν σε αυτόν, τη ρώτησε “ Moi?” (Εγώ;). Λέει εκείνη «Ναι, εσύ!». Αυτός λοιπόν συνέχισε. Θέλησα κι εγώ να κάνω πλάκα και άρχισα να του μιλάω χωρίς να υπάρχει κάποιος λόγος ιδιαίτερος Και περίμενα ότι κάποια στιγμή η καθηγήτρια θα μου έκανε παρατήρηση… Η τάξη ήταν ήσυχη γενικά τότε  και επειδή εγώ είχα γυρίσει και μιλούσα απροκάλυπτα και ενοχλούσα την τάξη, επίτηδες βέβαια για να την κάνω την πλάκα, κάποια στιγμή μου έκανε την παρατήρηση και μου λέει «Γύρισε μπροστά σου αμέσως Χίνη και μην κάνεις φασαρία…», κάπως θυμωμένη κι αυτή. Οπότε γυρίζω εγώ επίτηδες και της λέω με εντελώς αθώο ύφος σαν να μην καταλάβαινα ότι απευθυνόταν σε μένα “ Moi?” .Για πέντε δέκα λεπτά  όλη η τάξη γελούσε γιατί αυτό το “Moi?” ήταν η πρώτη λέξη στα Γαλλικά που είχα πει! Ακόμα και η καθηγήτρια γελούσε!

 Θυμάστε κάποιον καθηγητή που συμπαθούσατε ή αντιπαθούσατε πολύ;

Θυμάμαι τον καθηγητή που συμπαθούσα αρκετά. Δεν είχα πρόβλημα αντιπάθειας με τους καθηγητές αλλά συμπαθούσα ιδιαίτερα το φυσικό μας. Μας έκανε φυσική και χημεία και μου άρεσε ο τρόπος που μας δίδασκε. Κάλυπτε όσο περισσότερους μαθητές στην εξέταση χωρίς να τους πιέζει ιδιαίτερα, χωρίς να έχει έναν κατάλογο και να νομίζουν ότι τους εκτελούν και κατάφερνε και διατηρούσε την ηρεμία στην τάξη και τον σεβόντουσαν οι μαθητές. Μπορούσε δηλαδή να μας μαθαίνει πράγματα, να κάνει ενδιαφέρον το μάθημα και είχε καλή συμπεριφορά. Τον συμπαθούσα και πιστεύω ότι έμαθα από αυτόν πράγματα.

Σκονάκια κάνατε, κε Χίνη;

Στο σχολείο όχι, δεν μπορώ να πω ότι έκανα σκονάκια γενικά, δεν είμαι υπέρ της άποψης ότι θα καθίσω και θα αντιγράψω. Έβλεπα ότι έκαναν σκονάκια ολόκληρα κατεβατά, δεν το έκανα ποτέ αυτό. Η αλήθεια είναι ότι μερικές φορές είχα γράψει στο θρανίο κάτι τύπους που δυσκολευόμουν να μάθω στα μαθηματικά επειδή ήταν μεγάλοι, αλλά τους περισσότερους τους μάθαινα μόνος μου. Αλλά όχι να κάνω συστηματικά σκονάκια, ποτέ.

Και μια τελευταία ερώτηση, ποιο ήταν το πρώτο σας φλερτ;

Έχω να σας πω ότι εγώ τελείωσα σχολείο αρρένων και ήμασταν μόνο αγόρια, δυστυχώς. Από την επόμενη χρονιά που έφυγα έγινε μικτό. Οπότε δεν έχω να πω κάτι για το σχολείο πάνω σ’ αυτό το θέμα… Στο φροντιστήριο  είχαμε βέβαια κορίτσια αλλά προς το τέλος του Λυκείου ήταν πολύ στριμωγμένα τα πράγματα, θυμάμαι την πίεση που είχαμε γιατί εμείς τότε δίναμε πολύ δύσκολες εξετάσεις. Κι έτσι δεν είχα κάτι εκείνα τα χρόνια που γενικά ήταν και πολύ πιο αυστηρά τα πράγματα!

Μαρία Κινικλή, φυσικός

Μια ιστορία από τα θρανία που θα θυμάστε…Κάτι στο σχολείο, κάτι αστείο, κάτι που σας έχει μείνει…

Ιστορίες πάρα πολλές. Κατ’ αρχήν εγώ έζησα όλες τις πολιτικές αλλαγές της νεώτερης ιστορίας μέσα στο σχολείο. Μέσα στην εκπαίδευση βασικά. Το 1967 με βρήκε στην πρώτη γυμνάσιου. Το 1973 τον Οκτώβριο ήμουν στο πρώτο έτος Φυσικομαθηματικής… Το ’81 που καταργήθηκε η ποδιά ήμουν  αναπληρώτρια καθηγήτρια… Έζησα όλες τις αλλαγές μέσα στο χώρο. Ιστορίες πάρα πολλές, βέβαια ήταν λίγο δύσκολα εκείνες τις εποχές αλλά ήταν ωραίες. Αυτό που θυμάμαι, τους καθηγητές μου τους θυμάμαι με πολύ αγάπη όλους, ήταν ένας καθηγητής που είχαμε φιλόλογος στην έκτη γυμνασίου, ήταν εξατάξιο το σχολείο τότε, όπου  έμπαινε και παρέδιδε την Αντιγόνη απ’ έξω, δεν κράτησε ποτέ βιβλίο. Ήταν τρομερό. Ξέραμε όλοι την Αντιγόνη απ ‘έξω, δεν πιάναμε το βιβλίο… Και ένα άσχημο και αρνητικό είναι  ότι ,όταν ήταν η παραμονή της πενθήμερης και θα φεύγαμε για την Κρήτη, πνίγηκαν τα παιδιά στη Γεωργιούπολη. 22 παιδιά πνίγηκαν και ταξιδεύαμε μαζί με τους γονείς και τους συγγενείς αυτών των παιδιών. Αυτό ήταν το αρνητικό από τα σχολικά μου τα χρόνια.

Ένας καθηγητής που θυμόσαστε με αγάπη ή που να μην θέλετε καν να τον θυμάστε.

Όλους τους θυμάμαι με πάρα πολύ αγάπη, όλοι ήταν πάρα πολύ καλοί. Ήταν μια τελείως διαφορετική εποχή, μια εποχή… του είναι και όχι του φαίνεσθαι. Ήσουν αυτός που ήσουν… Δεν ντρεπόσουν για αυτό που είσαι… Υπήρχαν αξίες, υπήρχαν αρχές και αυτά ήταν που προωθούσαν όλοι οι καθηγητές μας. Τους θυμάμαι όλους με πολύ αγάπη. Αν και υπήρχε μια καθηγήτρια φιλόλογος  η οποία μας έβγαζε κυριολεκτικά το λάδι, ήμασταν πρακτικό τμήμα, αλλά μάθαμε γράμματα.

Κάνατε ποτέ σκονάκι;

Σκονάκι δεν έκανα ποτέ στο σχολείο. Από θέμα χαρακτήρα και κατά δεύτερον γιατί, αν σε έπιαναν, ήταν πάρα πολλές οι κυρώσεις. Σκονάκι προσπάθησα να κάνω μια φορά στο πανεπιστήμιο στο εργαστήριο της Παλαιοντολογίας και είχα γράψει κάποιους γεωλογικούς αιώνες, τέσσερα πέντε ονόματα, σε ένα χαρτάκι. Ο βοηθός έπιασε έναν που είχε σκονάκι και προσπάθησε να ελέγξει τους υπόλοιπους, οπότε αυτό που έκανα, όπως είχα το σκονάκι στο δακτυλίδι μου, ήταν να το φάω. Ήταν η πρώτη και τελευταία φορά που έκανα σκονάκι.(γέλια)

 

Και η ερώτηση αποκάλυψη… Είχατε κάποιο φλερτ στα εφηβικά σας χρόνια;

Στα σχολικά χρόνια όχι. Όταν τελείωσε το σχολείο μετά, το γυμνάσιο δηλαδή, ναι. Αλλά στα σχολικά χρόνια όχι. Ακόμη και όταν σε έβλεπε ο καθηγητής που πηγαίναμε στο σχολείο να μην φοράς την κορδέλα  στο κεφάλι είχες κυρώσεις. Πόσο μάλλον να σε βλέπανε με κάποιο αγόρι. Ήταν δύσκολες εποχές τότε.

Ελένη: Ευχαριστούμε πολύ κυρία Κινικλή.    

Χ. Γεωργίου, γυμναστής - υποδιευθυντής

- Έχετε κάνει πότε σκονάκια ;
-Όχι δεν έχω κάνει πότε σκονάκια..ίσα ίσα βοηθούσα εγώ τους συμμαθητές μου και τους άφηνα να αντιγράφουν από εμένα.

-Είχατε κάποιο εφηβικό φλερτ;
-Όπως όλα τα παιδιά είχα και εγώ ένα φλερτ στη Β' ή Γ' Λυκείου. 

-Συμπαθούσατε ή αντιπαθούσατε κάποιον καθηγητή σας;
-Δεν είχα πρόβλημα με κανέναν καθηγητή γιατί ήμουν συνεπής στις υποχρεώσεις μου.