Πώς θέλω το δάσκαλό μου!

Αντί για πρόλογο σε αυτή την ανάρτηση η οποία έχει ως θέμα της ένα ζήτημα που τριγυρίζει καθημερινά στα μυαλά όλων των παιδιών, συνειδητά ή ασυνείδητα, είτε το παραδέχονται είτε όχι, σκέφτηκα να βάλω την πιο  κάτω εικόνα που λέει τόσα πολλά...

Αν και, να σας πω ένα μυστικό;  Το ίδιο τριγυρνάει και στα μυαλά και όοολων των δασκάλων, είτε το παραδέχονται είτε όχι!

                     

Δείτε τώρα και ένα κείμενο γραμμένο με τη συνεργασία μαθητών οι οποίοι πρότειναν τα ... συστατικά για τη συνταγή που θα δώσει τον ιδανικό δάσκαλο.

"Αντρέας" 

[Ο καθηγητής που θέλουν τα παιδιά]

"Αγαπημένες μου κυρίες και καλοί μου κύριοι, καλησπέρα. Σήμερα έχουμε κάτι ξεχωριστό. Μια συνταγή που θα γλείφετε τα δάχτυλά σας. Σήμερα θα φτιάξουμε τον ιδανικό καθηγητή. Μη σας φαίνεται δύσκολο. Θέλει λίγο ψάξιμο να βρείτε τα υλικά, αλλά τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Έχουμε και λέμε:

Χρειάζεστε μια συμπαθητική φυσιογνωμία, όχι απαραίτητα όμορφη αλλά με γλυκό χαμόγελο. Αραιώνετε με μια καλή και καθαρή φωνή που σου τραβά την προσοχή, δε σε κοιμίζει, αλλά δε σου κόβει και τη χολή με τίποτα τσιρίδες. Προσθέτετε υπομονή κατά βούληση. Μην ανησυχείτε . Και παραπάνω να σας πέσει, ακόμη καλύτερα.

 Βάζετε δύο φλιτζάνια κατανόηση, δύο ποτήρια ηρεμία, ένα κιλό αγάπη για το μάθημα που διδάσκει αλλά και για τα παιδιά. Θέλει ιδιαίτερη προσοχή, γιατί καμιά φορά τα υλικά είναι νοθευμένα, οπότε πρέπει να απομακρύνετε τους κόκκους ειρωνείας και τους σπόρους άγχους που αναμιγνύονται κατά καιρούς και χαλάνε το αποτέλεσμα.

Και τώρα ήρθε η ώρα για τα μυστικά της συνταγής. Για να σας πετύχει το μείγμα και όλοι να σας συγχαίρουν για τη νοστιμιά που φτιάξατε, πρέπει οπωσδήποτε να βάλετε ένα κουταλάκι χιούμορ. Χωρίς αυτό το μείγμα θα γίνει σκληρό και θα σας κάτσει στο στομάχι. Τα ανακατεύετε όλα καλά στο μίξερ, ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο μέχρι να γίνει τρυφερό, το σερβίρετε σε τάξη με ανήμερα θηρία και θα τρίβετε τα μάτια σας με το αποτέλεσμα. Καλή σας επιτυχία!"

Μάγιας Δεληβοριά,  «Η αλφαβήτα της εφηβείας», σς.86-87, εκδ.Κέδρος.

*  *  *

Δεν ξέρω αν θα με βρείτε παλιομοδίτικη, αλλά όταν σκέπτομαι πώς θα ήθελα το δάσκαλο ή τη δασκάλα μου (ας μην επιμείνουμε στον όρο καθηγητής ή καθηγήτρια γιατί εμένα πάντα μου ακούγεται πολύ τυπικός σε σχέση με τον παλιό καλό δάσκαλο...)  πάντα μου έρχεται στο μυαλό η Μαίρη Πόππινς! 

Τη θυμάστε την παλιά ταινία που ακόμα τη βλέπουν τα παιδιά; Νομίζω ότι αξίζει το ίδιο και περισσότερο για τους μεγάλους, γονείς και δασκάλους, που ,συγχωρέστε μας παιδιά, ξεχνάμε πώς βλέπουν τον κόσμο τα παιδιά...

Δείτε, λοιπόν, πώς περιγράφουν οι δύο μικροί πρωταγωνιστές την "τέλεια γκουβερνάντα"!

Ας δούμε επίσης τα μαγικά αποτελέσματα "μιας κουταλιάς ζάχαρη" όταν τα μαθήματα ή ό,τι άλλο, μοιάζει με μουρουνέλαιο...

"In ev'ry job that must be done
There is an element of fun
You find the fun and snap!
The job's a game"

  Και ιδού όλα τα λόγια:

"In ev'ry job that must be done
There is an element of fun
You find the fun and snap!
The job's a game

And ev'ry task you undertake
Becomes a piece of cake
A lark! A spree! It's very clear to see that

A Spoonful of sugar helps the medicine go down
The medicine go down-wown
The medicine go down
Just a spoonful of sugar helps the medicine go down
In a most delightful way

A robin feathering his nest
Has very little time to rest
While gathering his bits of twine and twig
Though quite intent in his pursuit
He has a merry tune to toot
He knows a song will move the job along - for

A Spoonful of sugar helps the medicine go down
The medicine go down-wown
The medicine go down
Just a spoonful of sugar helps the medicine go down
In a most delightful way

[Interlude]

The honey bee that fetch the nectar
From the flowers to the comb
Never tire of ever buzzing to and fro
Because they take a little nip
From ev'ry flower that they sip
And hence (And hence),
They find (They find)
Their task is not a grind."

Έπεται συνέχεια στην ανάρτηση αυτή. Εννοείται ότι περιμένω τα σχόλια από όλους, μαθητές και καθηγητές!

Γιάννα Παπανδρέου