Θέατρο - Σινεμά



 



Κυρίες και κύριοι,
 Σας καλωσορίζουμε στην νέα, ολοκαίνουργια στήλη του blog μας! Εδώ, κατά καιρούς, θα μελετάμε και θα προτείνουμε ταινίες και θεατρικές παραστάσεις. Οι δύο κύριοι ανταποκριτές μας είναι η Δηιάνειρα Γιαλαμά, υπεύθυνη επίσης και της στήλης «Τι λένε τα ζώδια;» και ο Δημήτρης Φειδάνογλου, υπεύθυνος  της Σχολικής Επικαιρότητας. Παρ’ όλα αυτά, έχουμε και άλλους ανταποκριτές που πάντα θα σας κρατούν ενήμερους σε θέματα τέχνης.



Η πρώτη ταινία με την οποία θα ασχοληθούμε είναι η παγκοσμίου φήμης « Ο Θεός Αγαπάει το χαβιάρι» του Γιάννη Σμαραγδή  που σκηνοθέτησε την εξίσου επιτυχημένη ταινία “El Greco”. Πρωταγωνιστής είναι ο Sebastian Koch, ενώ από Έλληνες ηθοποιούς θα δούμε τον Λάκη Λαζόπουλο, τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη και πολλούς άλλους σε ρόλους guest.
Η ταινία εξελίσσεται στην εποχή της ελληνικής επανάστασης. Εκεί, ένας πειρατής του Αιγαίου, ο Ιωάννης Βαρβάκης, καλείται να βοηθήσει τον στόλο των Ρώσων συμμάχων σε θέματα εμπειρίας, καθώς μόνο αυτός γνωρίζει το Αιγαίο τόσο καλά. Η Τσαρίνα της Ρωσίας τον καλεί στο παλάτι της και του παραχωρεί το δικαίωμα αποκλειστικής αλιείας και χαρτογράφησης στην Κασπία θάλασσα, καθώς και το δικαίωμα ρωσικού στόλου στη συγκεκριμένη περιοχή.
Η γνώμη μου είναι πως ταινία είναι εξαιρετική. Οι ερμηνείες είναι πάρα πολύ καλές και οι προσπάθειες μιας τέτοιας συμπαραγωγής απέδωσε. Οφείλω να διαφωνήσω κάθετα με κριτικές που απαξιώνουν την προσπάθεια να έρθει μια τόσο σημαντική ιστορία στο φως. Μια ιστορία που όλοι έχουμε ακούσει για το όνομα, αλλά δεν έχουμε ακούσει για την εξέλιξη των γεγονότων. Είναι γνωστό πως δεν υπάρχουν αρκετά χρήματα για μεγάλες παραγωγές, αλλά δεν πρέπει να μένουμε μόνο στο οικονομικό κομμάτι. Δεν πρέπει να στεκόμαστε μόνο στην επιφάνεια των πραγμάτων. Πρέπει να δώσουμε νόημα στο πως ξεδιπλώνει με τόσο ωραίο τρόπο την ιστορία μιας ολόκληρης εποχής.
Δημήτρης Φειδάνογλου 

Είναι συγκλονιστικό πώς γίνεται κάποιοι άνθρωποι να γράφουν μία τόσο σκληρή κριτική για μία τόσο συγκινητική ταινία! Οφείλω να ομολογήσω πως θα χρειαζόταν κάποιες μικρές διορθώσεις, πάντα όσον αφορά την δική μου άποψη, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως η ταινία δεν είναι καλή. Αντιθέτως, αυτή η ταινία εξιστορεί γεγονότα που πολλοί άνθρωποι αμφιβάλλω πως θα γνώριζαν. Για αυτό το λόγο, έδειξα μια ιδιαίτερη προτίμηση. Βλέποντας αυτή την ταινία αποκτάς πληροφορίες για τις ρίζες σου, τον τόπο που κατάγεσαι και γι'αυτό συναρπάζει και τον κάθε θεατή, διότι του ξυπνάει το πατριωτικό ένστικτο!!
Γιαλαμά Δηιάνειρα



Μια άλλη ταινία που θα θέλαμε να σας προτείνουμε είναι η καινούργια ταινία από τη σειρά Asterix – Obelix. Ο τίτλος είναι « O Asterix και ο Obelix στη Βρετανία». Την σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο Γάλλος Λοράν Τιράρ και πρωταγωνιστούν οι ηθοποιοί Εντουάρ Μπαέρ, Ζεράρ Ντεπαρντιέ, Κατρίν Ντενέβ και Γκιγιόμ Γκαλιέν
Ξεκινώντας, συναντάμε τους ήρωές μας στο Γαλατικό τους χωριό. Εκεί, φτάνει ειδοποίηση πως οι Βρετανοί χρειάζονται τη βοήθειά τους για να αποτρέψουν την επίθεση του Καίσαρα. Μαζί τους ένας νέος ανιψιός του Asterix, ο οποίος είναι μαθημένος σε διαφορετικούς ρυθμούς ζωής,  ένα βαρέλι γεμάτο με μαγικό φίλτρο και ένας λαθρομετανάστη που ψάχνει μια καλύτερη τύχη στη Βρετανία.
Η γνώμη μου είναι πως είναι μια αρκετά καλή ταινία, η οποία όμως δεν είναι το ίδιο καλή με τις προηγούμενες που έχουν κυκλοφορήσει. Μεγάλη διαφορά κάνει η αλλαγή των περισσότερων ηθοποιών. Παρ’ όλα αυτά, θεωρώ πως είναι μια ταινία που αξίζει να δει κανείς, αφού για πρώτη φορά φεύγει από την απόλυτη κωμωδία και περνάει και ένα μήνυμα στον θεατή. Αξίζει να τη δείτε, αλλά μην την περιμένετε καλύτερη από τις προηγούμενες…
Δημήτρης Φειδάνογλου 

Αρκετά χιουμοριστική ήταν η καινούρια ταινία " Asterix και Obelix στη Βρετανία". Όμως δυστυχώς θα συμφωνήσω πως η αλλαγή των ηθοποιών την καθιστά κατώτερη από τις προηγούμενες της αξιολάτρευτης σειράς. Δεν μπορώ να πω,  βέβαια, πως δεν μου άρεσε! Επειδή υπάρχουν πολλές αντικρουόμενες απόψεις, το καλύτερο θα είναι να πάτε να την δείτε και να την κρίνετε οι ίδιοι..
Γιαλαμά Δηιάνειρα

Σχόλια

  1. Μου αρέσουν πολύ οι ταινίες με ιστορικά θέματα. Ομως η ταινία του Σμαραγδή δε μου άρεσε ιδιαίτερα. Πρώτον, γιατί οι χαρακτήρες μου φάνηκαν επιφανειακοί, ο σκηνοθέτης δεν πήγαινε βαθιά στην ψυχολογία ή τα κίνητρα τους. Δεύτερον, σε κάποια σημεία γινόταν μελό και είχε την πρόθεση να συγκινήσει με έναν "εύκολο" τρόπο. πχ: οι σκηνές με την εληνική επανάσταση, τα παιδιά που φυγαδεύουν τον άρρωστο Βαρβάκη, η παρουσία του γέροντα -Λαζόπουλου κλπ. Στα συν της ταινίας, βέβαια, τα σκηνικά και τα κουστούμια... Αυτά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα σχολικά χρόνια των παππούδων μας (1950-1960) Β΄ Μέρος

Τα σχολικά χρόνια των γονιών μας (1970-1980)

30 χρόνια μετά.... η συνάντηση δύο φίλων