Hip Hop

Το Hip – Hop ξεκίνησε ως περιθωριακή αφρο-αμερικανική κουλτούρα που ξεπήδησε από τα γκέτο των μεγαλουπόλεων της βορείου Αμερικής τη δεκαετία του 1970. Το Hip – Hop εκτός από μουσική ανέπτυξε τύπο χορού, το break dance, τύπο εικαστικής δημιουργίας, το graffiti, τρόπο ρυθμικής ομοιοκατάληκτης ομιλίας, το rap. Ωστόσο φαίνεται πως η λέξη αποτελεί επίσης ακροστιχίδα της φράσης RHYTHM AND POETRY. Το Hip – Hop ταξίδεψε κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1970, στην Ευρώπη και λίγο αργότερα έφτασε στην Ελλάδα, μέσω του κινηματογράφου και του MTV.

Τα βασικά στοιχεία του hip hop:

o dj (disk jokey- Η μουσική)

ο MC (Master of Ceremony - Ο στίχος)

το Graffiti -Η εικόνα

το Breakdance O χορός

MCING

Οι πρώτες ενδείξεις ελληνικού Hip Hop εμφανίζονται στην Ελλάδα με το συγκρότημα F.F.C(FortiFied Concept) το 1987 και το πρώτο CD τους βγήκε το 1993. Την ίδια περιόδο δημιουργήθηκαν και οι Active Member, οι Terror ex Crew (πλέον γνωστοί ως Α/Ε (Αρτέμης/ Ευθιμης), Στιχοιμα και αργότερα το 1997 οι ΖΝ (Ζωντανοι Νεκροι) έφεραν το Battle rap στην Ελλάδα. Όπως λέει και η λέξη, το Battle rap είναι πιο δυναμικό και παραπέμπει σε μάχη. Εκείνη την εποχή έγιναν γνωστοί στο ευρύτερο ελληνικό hip hop κοινό οι Goin' Through και οι Ημισκούμπρια. Στον καιρό μετά το 1997 το ελληνικό hip hop γνώρισε άνθιση με πολλά νέα και αξιόλογα συγκροτήματα και καλλιτέχνες να ασχολούνται ενεργά με την hip hop κουλτούρα. Όμως επειδή αρχικά οι hip hopers ήταν λίγοι υπήρξαν διαφωνίες και αυτό δημιούργησε μια διαφοροποίηση στην μουσική (rap) και έτσι οι Active member δημιούργησαν ένα νέο είδος την low bap μουσική, που είναι πιο χαλαρή από την rap, χωρίζοντας έτσι την σκηνή.

F.F.C, Παραμύθι

 (διαχρονικό τραγούδι, ακόμα και τώρα, υστέρα από 15 χρόνια, ισχύουν τα πράγματα που λέει)

Full Face, Μια Κυριακή

(ένα τραγούδι που μιλάει για την ιστορία του hip hop (ταυτίζει το χωριό με το hip hop)

Iratus - Λουλούδια μέσα στη λάσπη

Active Member, Μέρες παράξενες, θαυμάσιες μέρες

Οι στίχοι στο Χιπ Χοπ είναι μια εξαιρετικά σημαντική υπόθεση. Τα κείμενα των τραγουδιών είναι μακροσκελή. Ιδιαίτερα στο ελληνικό χιπ χοπ πολύ συχνά η θεματολογία κινείται γύρω από κοινωνικά και πολιτικά θέματα με μια εμφανή διάθεση για αμφισβήτηση και επανάσταση. Αυτό ίσως να οφείλεται στο γεγονός ότι το ελληνικό χιπ χοπ, ιδιαίτερα την δεκαετία του 1990, δεν έγινε τόσο εμπορικό ώστε να οφείλει να υιοθετήσει και μια πιο εμπορική θεματολογία. Και τώρα ακόμα θίγει κυρίως κοινωνικοπολιτικά θέματα ανάλογα με τα πιστεύω του κάθε mc. Αλλα υπάρχουν και mc’s που στα τραγούδια τους αρκετές φορές απλά βρίζουν ή γράφουν ότι τους κατεβεί, απλά και μόνο επειδή τους ήρθε, από την στιγμή που το hip hop δεν είναι για τα λεφτά και είναι απλά μια μορφή έκφρασης.

GRAFFITI

Το Γκράφιτι γεμίζει το αστικό γκρίζο με ένα χρώμα της ψυχής που γεννιέται εκείνη τη στιγμή στο μυαλό του καλλιτέχνη και από τη καρδιά μεταφέρεται στο χέρι του που κρατάει το σπρέι.Το γκράφιτι σε κανει να νιώθεις πιο απελευθερωμένος και να εκφράζεσαι μέσα από αυτές τις δημιουργίες που κάνεις.Το γκράφιτι ειναι μία ξεχωριστή εμπειρία παρά που το αντιμετωπίζουν Οι Μεγάλοι σαν βανδαλισμό,ομορφένει τους τοίχους και τους δίνει μία νέα ζωντάνια. Γενικα το γκράφιτι εκφράζει κάθε νέο στη σημερινή εποχή. 

DJing

Το DJing δημιουργήθηκε και χρησιμοποιήθηκε στην αρχή για να έχουν ρυθμό οι B-Boy και μετά για να λένε πάνω στο ρυθμό των μπιτ τους στίχους τους οι ράπερ.

Break dance

Το Μπρέικ ντανς (Break Dance) είναι είδος χορού. Οι πρώτοι B-boys (breakdancing), χορευτές Μπρέικ ντανς, εμφανίστηκαν το 1973 και ήρθε ως δια μαγείας και έλυνε τις διαφορές μεταξύ συμμοριών (δεν φτιάχτηκε γι'αυτό το λόγο, απλά χρησιμοποιήθηκε).

Επίσης είναι λάθος αυτό που ακούω συχνά, είτε στην τηλεόραση είτε από γνωστούς μου, ‘’ναι μου αρέσει η hip-hop μουσική’’. Αυτή η φράση είναι λανθασμένη, γιατί το hip hop δεν είναι μουσική, είναι μια ολόκληρη κουλτούρα.

θα μπορούσα να σας πω άλλα 1000 πράγματα για το hip hop αλλά δεν θέλω να σας κουράσω (συγνώμη επίσης εάν το έκανα δεν ήταν σκόπιμο :P) και τελειώνω με αυτό: κατά την αποψη μου, αυτό που έκανε διαφορετική την Ραπ και το Mcing, εν τέλει, καθώς και ολόκληρη την Χιπ χοπ κουλτούρα, είναι ότι δεν χρειάζεται να έχεις τελειώσει κάποια σχολή για να χορέψεις, να τραγουδήσεις, να ζωγραφίσεις ή να παίξεις μουσική. Το κάνεις επειδή το νιώθεις και για να περάσεις το δικό σου μήνυμα και αυτό έγινε ιδιαίτερα αρεστό.

                                                                         Λευτέρης Σόντης