Βαθμολογία τριμήνου: να ζει κανείς ή να μη ζει;
-Δηλαδή πόσο πήρα; Πάνω από 17;
-Μα τι σημασία πια έχουν οι βαθμοί και τρελαίνεστε όλοι;
Η ερώτηση πέρασε αστραπιαία από τα αυτιά μου και την ξέχασα τόσο γρήγορα στην προσπάθεια να μάθω τον βαθμό μου. Άλλα λίγες στιγμές αργότερα στην τάξη, κάνοντας Αρχαία, τη θυμήθηκα και η αλήθεια είναι ότι με προβλημάτισε. Και εντάξει, η καθηγήτρια το καταλαβαίνω να αναρωτιέται γιατί υπάρχει τόση μανία με τους βαθμούς, παρόλο που πέρασε και εκείνη από τα θρανία. Αυτό που με προβλημάτισε περισσότερο είναι ότι και εγώ η ίδια δεν έβρισκα αρκετά ικανοποιητικούς λόγους.
Πρώτα από όλα πιστεύω πως όλοι ξέρουμε μέσα μας πόσο διαβάζουμε, πόσο αποτελεσματικά ή πόσο συστηματικά και συχνά. Ναι, ακούγονται πολλά, αλλά κάθε μαθητής έχει πλήρη επίγνωση κατά βάθος. Κατά βάθος! Και γιατί το τονίζω; Είναι θέμα επιβεβαίωσης. Θέλουμε να επιβεβαιώσουμε την εντύπωση που έχουμε για το εαυτό μας. Θέλουμε να δούμε αν ο καθηγητής βλέπει και αντιλαμβάνεται τι όντως έχουμε καταφέρει. Ένας καλός μαθητής θέλει να δει αν το καλό του γραπτό και η συμμετοχή του μέσα στην τάξη θα ανταμειφθεί. Ένας κακός μαθητής μάλλον θέλει να δει αν θα... την σκαπουλάρει. Και στις δύο περιπτώσεις ο βαθμός κάτι προσφέρει στον κάθε μαθητή. Στην πρώτη του δίνει δύναμη για να συνεχίσει την σκληρή δουλειά. Στην δεύτερη έρχεται να τον ταρακουνήσει και να του θυμίσει πως πρέπει να αρχίσει να καταβάλει κάποια προσπάθεια.
Αλλά γιατί πρέπει ο βαθμός να είναι καλός πάντα; Και αν όχι πάντα στις περισσότερες περιπτώσεις; Εδώ υπάρχουν πολλές απαντήσεις και θα ήθελα να συμπληρώσετε τη δική σας αν δεν έχω καλύψει κάποια.
- Γονείς.
- Μίμηση οικείων προσώπων.
- Πίεση
Υπάρχει η πίεση των γύρω μας. "Πας φροντιστήριο
και έγραψες 14;" "Δεν ήξερες να απαντήσεις; Αφού ήταν πανεύκολη η
ερώτηση!" "Αν συνεχίσεις έτσι που να δεις τον βαθμό του τριμήνου..." Δεν θα
ήθελα να εξηγήσω ποιοι μπορεί να λένε τις παραπάνω φράσεις. Μπορεί να
είναι συμμαθητές, καθηγητές, γονείς. Το θέμα είναι το αποτέλεσμα αυτών
των φράσεων: Το ηθικό των μαθητών πέφτει, απογοητεύονται. Και τότε η
πίεση τους καταβάλλει και τους κάνει αδύναμους. Έτσι τι καλύτερο από ένα
χέρι βοηθείας; Ένας καλός βαθμός.
Δυστυχώς, οι περισσότεροι λόγοι που ανέφερα δεν έχουν να κάνουν με τους ίδιους τους εαυτούς μας. Κοιτάμε την εικόνα που βγάζουμε προς τα έξω και όχι τι αντίκτυπο θα έχει αυτό στη μετέπειτα ζωή μας. Ας δούμε για λίγο την ουσία. Ο βαθμός είναι ένας αριθμός, που καλώς ή κακώς καθορίζει τον έλεγχο μας και το αν θα περάσουμε την τάξη. Το λέει και η λέξη. Έλεγχος. Μα ποιος μπορεί να μας ελέγξει καλύτερα από ό,τι ο ίδιος μας ο εαυτός; Αν πιστεύουμε ότι έχουμε κάνει πρόοδο σε ένα τρίμηνο τι μπορεί να μας κάνει ένας "έλεγχος προόδου"; Τίποτα. Αυτό που έχουμε να κάνουμε, είναι να προσπαθήσουμε για τον εαυτό μας. Ούτε για τους γονείς μας, ούτε για τους καθηγητές μας. Για εμάς και την ποιότητα της ζωής που θέλει να εξασφαλίσει ο καθένας μας.
Δυστυχώς, οι περισσότεροι λόγοι που ανέφερα δεν έχουν να κάνουν με τους ίδιους τους εαυτούς μας. Κοιτάμε την εικόνα που βγάζουμε προς τα έξω και όχι τι αντίκτυπο θα έχει αυτό στη μετέπειτα ζωή μας. Ας δούμε για λίγο την ουσία. Ο βαθμός είναι ένας αριθμός, που καλώς ή κακώς καθορίζει τον έλεγχο μας και το αν θα περάσουμε την τάξη. Το λέει και η λέξη. Έλεγχος. Μα ποιος μπορεί να μας ελέγξει καλύτερα από ό,τι ο ίδιος μας ο εαυτός; Αν πιστεύουμε ότι έχουμε κάνει πρόοδο σε ένα τρίμηνο τι μπορεί να μας κάνει ένας "έλεγχος προόδου"; Τίποτα. Αυτό που έχουμε να κάνουμε, είναι να προσπαθήσουμε για τον εαυτό μας. Ούτε για τους γονείς μας, ούτε για τους καθηγητές μας. Για εμάς και την ποιότητα της ζωής που θέλει να εξασφαλίσει ο καθένας μας.
- Να το θυμάστε καλά αυτό. Άντε και καλή επιτυχία ;)
Βαθμοί: Δευτέρα 17/12/12
Εύα Τζανακάκη
Τι να πει μία καθηγήτρια για το θέμα των βαθμών; Αφού στα μάτια των περισσότερων μαθητών είναι η προσωποποίηση των βαθμών! Η καημένη...
Σκέφτηκα λοιπόν να περιγράψω τα πράγματα από την πλευρά της καθηγήτριας. Ναι, μην απορείτε και μην κοιτάζεστε μεταξύ σας... Νομίζετε ότι οι βαθμοί, είτε σε ένα διαγώνισμα είτε στο τρίμηνο είτε γενικά, δείχνουν πού βρίσκονται μόνο οι μαθητές; Μέγα λάθος!!! Θα σας απαριθμήσω στη συνέχεια πόσοι κρίνονται από τους περίφημους βαθμούς.
Πρώτον, κρίνεται ο ίδιος ο καθηγητής για το πόσο μεταδοτικά έκανε το μάθημα και πόσο προσαρμοσμένο ήταν αυτό στο επίπεδο του τμήματός του.
Δεύτερον, κρίνεται ο προηγούμενος καθηγητής ή δάσκαλος ή και ολόκληρο το Δημοτικό για ό,τι έκανε ή δεν έκανε.
Τρίτον, κρίνεται ολόκληρο το εκάστοτε Σχολείο για τον τρόπο που είναι οργανωμένο και λειτουργεί.
Τέταρτον, κρίνεται όλο το Εκπαιδευτικό Σύστημα για το πόσο ευέλικτο είναι σε σχέση με τις ανάγκες και τις συνθήκες της εποχής καθώς και για το πόσο λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες των παιδιών από κάθε άποψη.
Πέμπτον, κρίνονται οι γονείς και γενικά η οικογένεια και το περιβάλλον για το πόσα ερεθίσματα έχει προσφέρει στο μαθητή, πόση πραγματική υποστήριξη έχει προσφέρει και πόσο άγχος ή όχι έχει μεταδώσει στα παιδιά.
...
Δεν έχω πρόχειρο και άλλο παράγοντα που να κρίνεται από τους βαθμούς ενός μαθητή. Αν εσείς έχετε κάτι να προσθέσετε ευχαρίστως, είμαι σίγουρη ότι κάτι θα βρείτε!
Γι'αυτό, λοιπόν, χαλαρώστε... Όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε, είτε το αντιλαμβανόμαστε είτε όχι! Ας τα δούμε λίγο αλλιώς τα πράγματα. Στη διαδικασία της μάθησης είμαστε όλοι μαζί. Γιατί καθηγητές και μαθητές να νιώθουν μόνοι στο εδώλιο του κρινόμενου; Ας δούμε τους βαθμούς ως ένα δείκτη του σημείου στο οποίο βρισκόμαστε για να μπορέσουμε στο επόμενο βήμα να γίνουμε καλύτεροι, εφόσον το θέλουμε φυσικά. Ο καθένας από τη μεριά του και όλοι μαζί.
Γιάννα Παπανδρέου
Γιάννα Παπανδρέου
Γιάννα, συμφωνώ απόλυτα με την άποψη σου. Και εγώ πιστεύω ότι η απόδοση μιας τάξης σε μια γραπτή εξέταση αξιολογεί και τη δική μας δουλειά! Αν όλη η τάξη έχει πάει άσχημα με βάζει σε σκέψεις. Μήπως δεν το δίδαξα όπως έπρεπε; μήπως έβαλα ένα διαγώνισμα που ήταν πολύ δύσκολο; μήπως η διατύπωση των ερωτήσεων δεν ήταν σαφής κλπ, κλπ. Επίσης, η κατατάξη των μαθητών σε μια βαθμολογική κλίμακα μου φαίνεται μερικές φορές... βουνό! Ποια είναι δηλαδή η ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στο 15 και το 16; Με ποιο κριτήριο επιλέγω το ένα ή το άλλο; Και τελικά, τι σημαίνει για ένα μαθητή να πάρει ένα βαθμό; τι του λέει για την επίδοση του, την προσπάθεια του, τη συμμετοχή του, για όσα θα πρέπει να προσπαθήσεις περισσότερο; Πώς τον βοηθάει στο μέλλον; Τις απαντήσεις τις σκέφτομαι πάντα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρός την Εύα: Αναγνωρίζω την ατάκα στον πρόλογο ("Μα πόση σημασία έχουν πια οι βαθμοί και τρελαίνεστε όλοι!") Ναι, παρόλο που έχω περάσει από τα θρανία, υπάρχει κάτι με τους βαθμούς που μου κάνει εντύπωση ακόμα και τώρα.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Αν κάνω αυτήν την άσκηση θα μετρήσει στο βαθμό μου;" "Αν συμετάσχω στην εργασία θα ανέβει ο βαθμός μου;""Αν έρθω στο μουσείο θα επηρεάσει το βαθμό μου;". Ο κατάλογος ατελείωτος... Όλα φαίνεται να βρίσκουν λόγο ύπαρξης μόνο αν μεταφραστούν σε βαθμούς! Γιατί; Ας μου το εξηγήσει κάποιος!
ΛΟΙΠΟΝ ΕΓΩ ΛΕΩ ΝΑ ΒΑΛΕΤΕ ΣΕ ΟΛΟΥΣ 20 ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόλυ ωραίο άρθρο!Επιτέλους πιστεύω πως οι μαθητές θα καταλάβουν τους καθηγητές και οι καθηγητές τους μαθητές
ΑπάντησηΔιαγραφήΔάφνη Περισιανίδη Α3
Πολύ καλή παρατήρηση, Δάφνη! Κι εμείς αυτό θέλαμε :))
ΔιαγραφήΠολύ ωραίο και καλογραμμένο κείμενο!
ΑπάντησηΔιαγραφήπολυ καλο ελπιζω να το συνεχισετε!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήπαναγιωτης χιωτινης Α‘3
Είναι πολύ ωραίο. Εμένα η άποψή μου είναι πως πρέπει οι γονείς να κατανοούν τις μειωμένες επιδόσεις των παιδιών λόγω εφηβείας και ωρίμανσης (σε λογικά εννοείται πλαίσια) και να τα στηρίζουν αντί να τα αποθαρρύνουν, αλλά και τα παιδιά να βάλουν τα δυνατά τους λίγο ακόμα και να παλέψουν για τα κεκτημένα τους. Αυτό που μπορώ να σας πω από την πλευρά μου για το φαινόμενο της ¨βαθμοθηρίας¨ είναι πως αυτό που προσωπικά δεν ανέχομαι είναι να αξίζω για 18 π.χ. και να μου πει ο καθηγητής ότι για να μην επαναπαυτώ θα μου βάλει 15. Αν δηλαδή κάνω μεταγραφή σε κάποιο άλλο γυμνάσιο ή λύκειο και δουν 15 στα αρχαία θα τους πω ξέρετε αξίζω για 19, αλλά για να μην επαναπαύομαι μου έβαλαν 15; Στο κάτω κάτω αν επαναπαυτώ ας μου τον κατεβάσει στο επόμενο τρίμηνο...
ΑπάντησηΔιαγραφή"Έλεγχος. Μα ποιός μπορεί να μας ελέγξει καλύτερα από ό,τι ο ίδιος μας ο εαυτός;" Μία απο τις καλύτερες φράσεις που έχω ακούσει ποτέ.Μπράβο Εύα. Όσον αναφορά για το, γιατί ο βαθμός πρέπει να είναι πάντα καλός, πιστεύω κυρίως για να μην τα "ακούσουμε" απο τους γονείς μας. Αν και εγώ τα έχω ξεκαθαρίσει στο μυαλό μου, ο βαθμός είναι το αποτέλεσμα από την προσπάθεια που έχουμε κάνει, και αν είναι κακός τότε κρίμα εμείς έχουμε προσπαθήσει και για μένα αυτό μετράει. Τέλος, για να κλείσω με ένα παράπονο τώρα τελευταία με προβληματίζει πολύ το
ΑπάντησηΔιαγραφή-"Διάβασες?"
-"Ναι, τα έκανα"
-"Πότε πρόλαβες?"
-"Όταν κοιμόσουν"
-"Ναι καλά"
Και μετά σκέφτομαι μα ΠΩΣ στο καλό ξέρεις τι έκανα...
Συμφωνώ απολύτως με την Εύα,έχει μπει στην ψυχοσύνθεση του μαθητή και τον ψυχολογεί από πολλές πλευρές. Ελπίζω το άρθρο της να βοηθήσει πολλούς καθηγητές που δεν θεωρούν ότι βάζοντας έναν σχετικά κακό βαθμό επηρεάζουν τη ζωή κάποιου μαθητή. ΌΛΟΙ οι μαθητές είτε με τον ένα τρόπο είτε με τον άλλο επηρεάζονται άμεσα και έμμεσα απ' τους βαθμούς που παίρνουν. Και μιας που δεν θεωρώ τον εαυτό μου κάποια εξαιρετική μαθήτρια, θα ήθελα να τονίσω, ότι μερικοί μαθητές που έχουν μία μέτρια απόδοση και πολλά σκαμπανεβάσματα ανάμεσα στους βαθμούς, δεν είναι πάντα απαραίτητο ότι βαριούνται να ασχοληθούν με όλα τα μαθήματα. Απλά, υπάρχουν μαθητές οι οποίοι προτιμούν να ασχοληθούν περισσότερο με μαθήματα που θα τους είναι χρήσιμα στο μέλλον και πιο ενδιαφέροντα στην σχολική τους ζωή. Εξάλλου δεν είμαστε όλοι τέλειοι (και το λέω και επειδή θεωρώ ότι ακόμα και όταν κάποιος δεν προσπαθεί, είναι ελάττωμα του και δεν βγάζω τον εαυτό μου απ' έξω μιας που είναι πολλές δυστυχώς οι φορές που δεν προσπάθησα) .
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρισόφη Παούρη Γ'2
Πόση ώρα σου πήρε για να το σκεφτείς όλο αυτό; :p<3
Διαγραφή"ΝΑ ΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ Ή ΝΑ ΜΗ ΖΕΙ;" Το σταυρό σας και καλά αποτελέσματα..:)
ΔιαγραφήΤι σημασία έχει πόση ώρα της πήρε να το σκεφτεί; το σημαντικό είναι ότι σκέφτηκε και κατέγραψε τις σκέψεις της. Η αλήθεια είναι ότι μερικές φορές δεν συνειδητοποιούμε την επίδραση που έχει ένας κακός βαθμός στους μαθητές. Θεωρούμε ότι όταν ένας μαθητής ή μια μαθήτρια είναι αδιάφορος/η γενικά, δεν θα τον/την νοιάξει ούτε ο βαθμός. Λάθος ε;
ΔιαγραφήΑΧ ΘΕΕ ΜΟΥ ΜΑΚΑΡΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΑΘΜΟΙ ΝΑ ΗΤΑΝ 18,19,16,17.ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΗΤΑΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΒΑΘΜΟΥΣ ΜΑΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΡΥΣΑ ΣΤΡΙΓΓΟΥ Α'3
Γιατί είμαστε τόσο κολλημένοι με τους βαθμούς;Δεν μπορώ να το καταλάβω.Ζούμε σε μια κοινωνία που είναι πολύ ανταγωνιστική.Επίσης οι πιο πολλοί μαθητές μπαίνουν στο τριπάκι του να είναι οι πρώτοι μαθητές στην τάξη τους.Και να μην ανοίξω το στόμα μου για το απουσιολόγιο.Τι σημαίνει ότι πήρες τους μεγαλύτερους βαθμούς της τάξης;
ΑπάντησηΔιαγραφή'Τι βαθμούς πήρες στο σχολείο;'
'18;'
'Ε καλοί είναι...'
καλοί; προσωπικά με ένα 18 θα μπορούσα να κοιμάμαι ευτυχισμένη!
ΔιαγραφήΕνοώ ότι ποτέ δεν είμαστε ευχαριστημένοι με τους βαθμούς που παίρνουμε.Ότι γινόμαστε βαθμοθήρες...
ΔιαγραφήΗ ευα εχει απόλιτο δίκιο δεν πρέπει να τρελενομαστε με τους βαθμούς.! και οτι ενινε έγινε XD
ΑπάντησηΔιαγραφήκατια Μ Β'2
Εμένα δεν μου αρέσει ΚΑΘΟΛΟΥ όταν ο βαθμός λειτουργεί για τους καθηγητές ως μέσο απειλής ή επιβράβευσης. Για μένα αυτό που θα με στεναχωρούσε πολύ θα ήταν αν η συμπεριφορρά μου ήταν κάκιστη και η διαγωγή μου μαύρα χάλια... Όλα τα άλλα διορθώνονται πανεύκολα! Μία "κοσμιοτάτη" διαγωγή στο απολυτήριο μετράει πολύ περισσότερο από το 19 στο τριμηνο ή το αριστείο της χρονιάς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν ας πω κι εγώ την γνώμη μου σαν εκπρόσωπος αυτών των σπάνιων περιπτώσεων μαθητών που δεν τους νοιάζουν οι βαθμοί. Προσωπικά οι βαθμοί μου είναι μέτριοι εώς καλοί με μία-δύο εξαιρέσεις. Αλλά στην ουσία ποτέ δεν με ένοιαξε η βαθμολόγηση μου. Πιο πολύ με ενδιέφερε να ξέρω πως προσπθώ κι ας μην τα καταφέρνω.. Και στην τελική δεν μπορείς να αναγκάσεις τον εαυτό σου να 'ναι τέλειος σε όλα. Δεν είμαι καλή στα μαθηματικά, αλλά το προσπαθώ. Ούτε στα αρχαία τα πάω καλά αλλά το παλεύω. Ο βαθμός που θα μου βάλει τώρα η καθηγήτρια δεν έχει καμία σχέση με εμένα αλλά με το πως αυτή βλέπει την δουλειά μου..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι για να τελειώσω ας καταλάβουν κι οι καθηγήτριες ότι ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΤΙΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΜΠΟΡΟΥΜΕ και ας κόψουν αυτήν την ενοχλητική καραμέλα του "μπορείς και καλύτερα". Το αν μπορούμε ή όχι το ξέρουμε εμείς και δεν χρειαζόμαστε, πιστέψτε με, κανέναν να μας το θυμήσει. Απλώς τυχαίνει, σαν μαθητές/ριες που είμαστε, να βαριόμαστε να διαβάσουμε. Κι όχι δεν θέλουμε σχόλια όταν αυτό ισχύει γιατί πολύ απλά μας φέρνετε σε δύσκολη θέση!
Αυτό το σχόλιο "ας κόψουν αυτήν την ενοχλητική καραμέλα του "μπορείς και καλύτερα" το βρίσκω άδικο. Δηλαδή προτιμάς την αδιαφορία; το "δε βαριέσαι"; το "εντάξει, εγώ το μάθημα μου το κάνω, αν δεν πάει καλά, ας γραφτεί στο φροντιστήριο"; Μπορεί οι καθηγητές να μην καταλαβαίνουν πάντα τις πραγματικές ικανότητες των μαθητών. Φυσικά, δεν είναι ούτε προφήτες, ούτε παντογνώστες. Μπορούν να καταλάβουν αυτό που οι μαθητές δείχνουν ή θέλουν να δείξουν, αυτό που λένε και κάνουν ή δεν λένε ούτε κάνουν. Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι αυτή η η "ενοχλητική καραμέλα" μπορεί απλά να σημαίνει "μην το βάζεις κάτω"; ή "αν θέλεις, μπορείς να προσπαθήσεις περισσότερο"; ή μπορεί να σημαίνει "εκτιμώ τις δυνατότητες σου αλλά δεν τις αξιοποιείς"; Τώρα, τι να πω για το ότι το σχόλιο αυτό σας φέρνει σε δύσκολη θέση... λυπάμαι, αλλά στη ζωή δεν θα σας χαϊδεύουν πάντα τα αυτιά...
ΔιαγραφήΜου φαίνεται πως δεν το έθεσα σωστά.. Απλά μερικές φορές είναι άσχημος ο τρόπος που το λέτε εσείς οι καθηγητές. Προσωπικά θα προτιμούσα να μου έλεγαν "προσπάθησε λίγο παραπάνω κι αν έχεις δυσκολίες είμαι εδώ να σε βοηθήσω". Σαν καθηγητές ξεχνάτε μερικές φορές να μπείτε στην θέση του μαθητή και ξεχνάτε πόσο εύκολα αισθάνεται άσχημα ένας έφηβος. Είναι κιόλας το ότι έχουμε να διαβάσουμε για τόσα πολλά κι όταν έρχονται τα διαγωνίσματα κι οι βαθμοί τα βρίσκουμε σκούρα. Πχ. Όταν το λένε σε εμένα εκνευρίζομαι γιατί ξέρω ότι στα γραπτά να δεν είναι έκθεση κομπλάρω και τα χάνω. Και ξέρω τις δυνατότητες μου αλλά όταν ξαφνικά εξαφανίζονται όλα από το μυαλό μου το μόνο που θέλω είναι να βγω από την τάξη και να βάλω τα κλάματα ήσυχη επειδή πιέζομαι. Κι όταν κιόλας η καθηγήτρια μου λέει κάτι άσχημο για το γραπτό μου το μόνο που θέλω να της πω είναι "μπες στην θέση μου και μετά μίλα, γιατί μου φαίνεται δεν θυμάσαι πως είναι να βρίσκεσαι στο θρανίο". Και πολλές φορές το σκέφτομαι και με κακό τρόπο.
ΔιαγραφήΒασικά το πρόβλημα είναι ότι υπάρχει η αντίληψη πως ο βαθμός αντικατοπτρίζει τη συνολική εικόνα ενός μαθητή..και κατ'επέκταση προσδιορίζει απόλυτα το βαθμό του τριμήνου.Εξάλου είναι αλήθεια ότι τα "μικρά" γυμνασιάκια νιώθουν περίφανα όταν δουν στο γραπτό τους το χαρακτηριστικό 20..πολλές φορές κυκλωμένο η με μεγάλα έντονα γράμματα.Δεν καταλαβαίνουν οστόσο ότι πο βαθμός αυτός δε σημαίνει απολύτως τίποτα.Στο γυμνάσιο είχε τύχει πολλές φορές να ακούσω τη χαρακτηριστική φράση.."αν πάρω κάτω από (15π.χ.) θα με σκοτώσει η μαμά μου"και το χειρότερο είναι ότι το ακού ακόμα και στο λύκειο από ελάχιστους πλέον μαθητές..Ούτος ή άλλως στο εκπεδευτικό σύστημα οι βαθμοί είναι σχεδόνξ άχρηστοι για την εισαγωγή σε κάποιο πανεπιστήμιο(μιλάω για τις πανελλήνιες) τα "μικρά" γυμνασιάκια δεν ξέρω τι σύστημα έχουν..Γενικότερα..στο γυμνάσιο όπως να το κάνουμε είμαστε παιδιά(σε ιδέες αντιλήψεις κτλ) όταν θα πάνε στο λύκειο θα κατανοήσουν ΄΄οτι είτε πάρεις 2 είτε 10 είναι το ίδιο πράγμα αρκεί αρκεί να ξέρεις ότι κατέχεις εμβαθυμένες πλέον έννοιες για τα μαθήματα που θα ακολουθήσεις στα μαθήματα κατεύθηνσης(2α & 3η Λυκείου) Χαιρετίσματα στους υπόλοιπους καθηγητές..:P
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ. Δεν ξέρω γιατί το έγραψα..απλά βαριόμουν και το είδα στο facebook και λέω δε σχολιάζω κι εγώ..!
Μακαρι ολοι οι καθηγητες να βαζουνε πανω απο 15..... Ιωαννα Τουμα Α3
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργο, χαίρομαι που σε βλέπω και εδώ! Πώς πάει το Λύκειο; Απ'ό,τι βλέπω, ταυτίστηκες πλέον πλήρως με το ρόλο του "ώριμου λυκειόπαιδα"!!! Έτσι πρέπει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου για το πόσο οι βαθμοί διαφοροποιούν ή καθορίζουν το αποτέλεσμα των Πανελληνίων εξετάσεων, και μάλιστα οι βαθμοί του Γυμνασίου. Όπως επίσης θα συμφωνήσω πως αξία δεν έχει ο βαθμός αλλά πόσο βαθιές γνώσεις έχεις.
Έχω όμως μία ένσταση. Σημαντικές δεν είναι οι εμβαθυμμένες, όπως τις λες, γνώσεις στα μαθήματα κατεύθυνσης, αλλά σε όλα τα μαθήματα. Και το κυριότερο, ο σκοπός του σχολείου δεν είναι οι Πανελλήνιες και η επιτυχία σε αυτές. Γιατί τότε, χάνεις το ωραίο ταξίδι! Αυτό να το θυμάσαι, εξάλλου κι εσύ, πρωτάκι είσαι, έχεις χρόνο να αναθεωρήσεις!
Υ.Γ. Ευχαριστούμε για τα χαιρετίσματα και για τον πολύτιμο χρόνο που μας αφιέρωσες.
10-5-5, 6/2+8
ΑπάντησηΔιαγραφή20 φορές το 15, 11+7 18
σύνολο 16, πρέπει να ναι εντάξει
λες να χω λάθος ,ας το ξαναδώ
10-5-5, 6/2+8
20 φορές το 15, 11+7 18
σύνολο 16, μάλλον είναι εντάξει
ώρα να πέσω και να κοιμηθώ
λέγαμε λοιπόν πως -5, 6/2+8
20 φορές το 15, 11+7 18
10-5, 3 παρά 5
άστα και σπίτι ,θα τα ξαναδώ.
10-5-5,6/2+8
20 φορές το 15 ,11+7 18
κι όμως κατά βάθος κάπου υπάρχει λάθος
κάπου την έχουμε πατήσει κι δυο.
ο καθηγητής και η βαθμολογία.
Πολύ καλό, Μίνα, πολύ καλό!!!! :) Ποιος άλλωστε μπορεί να είναι αλάθητος ή απόλυτα δίκαιος; Γι'αυτό καλό είναι να μην παίρνουμε καμία αξιολόγηση επί πόνου και να προσπαθούμε να πάμε μπροστά και, αν χρειάζεται, να αποδείξουμε ότι αξίζουμε περισσότερο. Αυτό για όλα τα θέματα, όχι μόνο για τη σχολική βαθμολογία...
ΔιαγραφήΓιάννα μου, το τραγουδάω κιόλας. Κάθε φορά που περίμενα βαθμούς (μαθήτρια)το σιγοτραγουδούσα και όταν βάζω βαθμούς(καθηγήτρια)πάλι μου έρχεται.Και σε όλη τη ζωή μας ένα κουδούνι που χτυπάει, ακόμα κι όταν χτυπάει το κουδούνι της πόρτας μου σκέφτομαι (μπορεί και φωναχτά)."Τελειώσαμε,διάλειμμα..."
ΔιαγραφήΥ.Γ. Για όσους θέλουν να το ακούσουν όχι από μένα αλλά από το δημιουργό, Κηλαηδόνης, κάπου την έχουμε πατήσει
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΑΡΘΡΟ ΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΤΕ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΕΤΟΙΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛΑΜΠΡΙΝΗ ΠΟΥΛΙΑΣΗ Α3
Εντάξει το περίμενα πως η κυρία Τσακάλου για άλλη μια φορά θα κέκανε τη διαφορά... Μπράβο κυρία!!! Αύριο που θα έρθει και η Εύα με το καλό θα μας το τραγουδήσετε κιόλας!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή